-
1.
pracownik zajmujący się korespondencją, porządkowaniem i przygotowywaniem dokumentów, przyjmowaniem interesantów itp. -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
zawody -
hiperonimy: pomocnik
-
- osobisty, prywatny; papieski, watykański sekretarz
- sekretarz premiera, prezydenta; rektora; komendanta; Ojca Świętego, papieża
-
[...] każdy sędzia powinien mieć osobistego sekretarza, który by obsługiwał go, dostarczał mu materiały, organizował pracę [...].
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 10.05.2001
W przeszłości pracował on najpierw jako prywatny sekretarz Adriena Duporta, potem jako dependent w kancelarii adwokackiej.
źródło: NKJP: Zbigniew Anusik: Dyplomacja szwedzka wobec kryzysu monarchii we Francji w latach 1787-1792, 2000
[...] asesor skomunikował się z sekretarzem premiera, pytając, kiedy ten może go przyjąć w celu złożenia zeznań.
źródło: NKJP: Jan Rogóż: Proszę wstać! Proszę siadać..., Dziennik Polski, 2000-09-02
Do wcześniejszych poglądów tych panów kierownictwo uczelni nie przywiązuje wagi - odpowiada na zarzuty Tymoteusz Woszczyński, sekretarz rektora.
źródło: NKJP: Włodzimierz Pawłowski: Sieroty po Dzierżyńskim, Gazeta Wyborcza, 1994-06-10
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sekretarz
sekretarze
ndepr sekretarze
depr D. sekretarza
sekretarzy
C. sekretarzowi
sekretarzom
B. sekretarza
sekretarzy
N. sekretarzem
sekretarzami
Ms. sekretarzu
sekretarzach
W. sekretarzu
sekretarze
ndepr sekretarze
depr -
ang. secretary
fr. secretaire
niem. Sekretär ( Generalsekretär, Staatssekretär)
z łac. śred. secretarius 'ten, komu się powierza tajemnice, powiernik'
< łac. sēcrētum '(coś) oddzielone, tajemne; tajemnica'