-
2.
spowodować, że ktoś przestaje zachowywać się głośno i przeszkadzać -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
- uspokoić salę
-
Proszę państwa, proszę umożliwić panu posłowi... Przepraszam, panie pośle, chciałem uspokoić salę, żeby mógł pan kontynuować wypowiedź. Proszę powstrzymać się od uwag, które formułowane w taki sposób przeszkadzają w wypowiedzi.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 11.09.2002
Najpierw bluzgającego wariata próbowała spokojnym głosem uspokoić kasjerka.
źródło: NKJP: Internet, www.forumowisko.pl
Dwóch mszańskich funkcjonariuszy, którzy patrolowali plac targowy usłyszało, jak młody mężczyzna wulgarnie się do nich odnosi. Kiedy policjanci chcieli go wylegitymować, między nich wszedł 48-letni ojciec chłopaka. Próbował uspokoić syna.
źródło: NKJP: Wulgarnie do policjantów, Dziennik Polski, 2002-09-05
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. uspokoję
uspokoimy
2 os. uspokoisz
uspokoicie
3 os. uspokoi
uspokoją
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. uspokoiłem
+(e)m uspokoił
uspokoiłam
+(e)m uspokoiła
uspokoiłom
+(e)m uspokoiło
uspokoiliśmy
+(e)śmy uspokoili
uspokoiłyśmy
+(e)śmy uspokoiły
2 os. uspokoiłeś
+(e)ś uspokoił
uspokoiłaś
+(e)ś uspokoiła
uspokoiłoś
+(e)ś uspokoiło
uspokoiliście
+(e)ście uspokoili
uspokoiłyście
+(e)ście uspokoiły
3 os. uspokoił
uspokoiła
uspokoiło
uspokoili
uspokoiły
bezosobnik: uspokojono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. uspokójmy
2 os. uspokój
uspokójcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. uspokoiłbym
bym uspokoił
uspokoiłabym
bym uspokoiła
uspokoiłobym
bym uspokoiło
uspokoilibyśmy
byśmy uspokoili
uspokoiłybyśmy
byśmy uspokoiły
2 os. uspokoiłbyś
byś uspokoił
uspokoiłabyś
byś uspokoiła
uspokoiłobyś
byś uspokoiło
uspokoilibyście
byście uspokoili
uspokoiłybyście
byście uspokoiły
3 os. uspokoiłby
by uspokoił
uspokoiłaby
by uspokoiła
uspokoiłoby
by uspokoiło
uspokoiliby
by uspokoili
uspokoiłyby
by uspokoiły
bezosobnik: uspokojono by
bezokolicznik: uspokoić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: uspokoiwszy
gerundium: uspokojenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. uspokojenie
uspokojenia
D. uspokojenia
uspokojeń
C. uspokojeniu
uspokojeniom
B. uspokojenie
uspokojenia
N. uspokojeniem
uspokojeniami
Ms. uspokojeniu
uspokojeniach
W. uspokojenie
uspokojenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: uspokojony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. uspokojony
uspokojony
uspokojony
uspokojone
uspokojona
D. uspokojonego
uspokojonego
uspokojonego
uspokojonego
uspokojonej
C. uspokojonemu
uspokojonemu
uspokojonemu
uspokojonemu
uspokojonej
B. uspokojonego
uspokojonego
uspokojony
uspokojone
uspokojoną
N. uspokojonym
uspokojonym
uspokojonym
uspokojonym
uspokojoną
Ms. uspokojonym
uspokojonym
uspokojonym
uspokojonym
uspokojonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. uspokojeni
uspokojeni
uspokojone
uspokojone
D. uspokojonych
uspokojonych
uspokojonych
uspokojonych
C. uspokojonym
uspokojonym
uspokojonym
uspokojonym
B. uspokojonych
uspokojonych
uspokojonych
uspokojone
N. uspokojonymi
uspokojonymi
uspokojonymi
uspokojonymi
Ms. uspokojonych
uspokojonych
uspokojonych
uspokojonych
odpowiednik aspektowy: uspokajać
-
Rzosobowy + uspokoić + KOGO + (CZYM) -
Zob. spokój I