uspokoić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

spowodować, że coś staje się mniej nerwowe, niespokojne i nieprzewidywalne

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

uspokoić atmosferę, dyskusję, grę, ruch samochodowy, sytuację; nastroje; rynek; sumienie, nerwy, oddech

	[...] władze miejskie przygotowują program uspokojenia ruchu samochodowego w centrum wokół rynku i przyległych ulic. źródło: NKJP: (LEŚ): Rygor bez wyjątków, Dziennik Polski, 2001-02-16
	W poprzednich meczach byliśmy krytykowani za to, że gdy prowadziliśmy 2-0, nadal graliśmy ofensywnie. Dziś postanowiliśmy uspokoić grę, zagrać z kontry i widać, jakie to przyniosło skutki. źródło: NKJP: Nie do wiary!, Dziennik Polski, 2003-06-02
	Ustalenie podejrzanego nieco uspokoiło atmosferę w wioskach, w których grasował podpalacz. źródło: NKJP: R.Nadaj: Koźniewo w strachu przed podpalaczem, Tygodnik Ciechanowski, 2007-02-03
	No, może rzeczywiście trochę za wcześnie, ale spać nie mogę i muszę uspokoić myśli... źródło: NKJP: Dawid Bieńkowski: NIc, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uspokoiłem +(e)m uspokoił	uspokoiłam +(e)m uspokoiła	uspokoiłom +(e)m uspokoiło	uspokoiliśmy +(e)śmy uspokoili	uspokoiłyśmy +(e)śmy uspokoiły
2 os.	uspokoiłeś +(e)ś uspokoił	uspokoiłaś +(e)ś uspokoiła	uspokoiłoś +(e)ś uspokoiło	uspokoiliście +(e)ście uspokoili	uspokoiłyście +(e)ście uspokoiły
3 os.	uspokoił	uspokoiła	uspokoiło	uspokoili	uspokoiły

bezosobnik: uspokojono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uspokójmy
2 os.	uspokój	uspokójcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uspokoiłbym bym uspokoił	uspokoiłabym bym uspokoiła	uspokoiłobym bym uspokoiło	uspokoilibyśmy byśmy uspokoili	uspokoiłybyśmy byśmy uspokoiły
2 os.	uspokoiłbyś byś uspokoił	uspokoiłabyś byś uspokoiła	uspokoiłobyś byś uspokoiło	uspokoilibyście byście uspokoili	uspokoiłybyście byście uspokoiły
3 os.	uspokoiłby by uspokoił	uspokoiłaby by uspokoiła	uspokoiłoby by uspokoiło	uspokoiliby by uspokoili	uspokoiłyby by uspokoiły

bezosobnik: uspokojono by

bezokolicznik: uspokoić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uspokoiwszy

gerundium: uspokojenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uspokojony

odpowiednik aspektowy: uspokajać

+

uspokoić

+

CO + (CZYM)

Zob. spokój I