ktoś wszedł w czyjeś buty

Czasem dobrze jest „wejść w buty” adwersarza. Wtedy obraz świata przestaje być czarno-biały.

źródło: NKJP: Gazeta Wyborcza,1995-08-05

Czasem dobrze jest wejść w cudze buty. Jeśli jesteś Ukraińcem, spróbuj wejść w buty polskie. Spróbuj spojrzeć na krwawy polsko-ukraiński węzeł okiem Polaka, którego rodzinę zamordowano na Wołyniu na twoich oczach.

źródło: NKJP: Gazeta Wyborcza, 1995-11-10

Jeżeli jednak wskoczymy w buty naszych przodków z XVII wieku — odzyskamy może Wilno i Lwów, lecz nie odbudujemy zdrowej proporcji pomiędzy Polską a Rosją.

źródło: NKJP: Mieroszewski Juliusz: Finał klasycznej Europy, 1997

Słuchając go, musiałem wejść w jego skórę i zrozumieć, że dla niego ziemia zawsze była miarą wszystkiego a niebo zawsze powinno być po jego stronie [...].

źródło: NKJP: Andrzej Mularczyk: Sami swoi, 1997

Ale nie sposób wyobrazić sobie, aby ktoś z naszych śledczych [...] zechciał choćby na godzinę wleźć w skórę więźnia, żeby posiedział i porozmyślał w pojedynce.

źródło: NKJP: Aleksander Sołżenicyn: Archipelag Gułag, 1998

Profesor przykazuje nam, byśmy w kontakcie z pacjentem próbowali znaleźć się w jego skórze.

źródło: NKJP: Maria Bańkowska: Wiktor Dega, Ty i Ja, nr 7, 1969

[...] swoją narracją zmusił nas do tego, byśmy popatrzyli na świat nazistowskich zbrodni oczami kulturalnego oprawcy, postaci skomplikowanej wewnętrznie, mimo wszystko: niejednoznacznej i spróbowali wejść w jego położenie, a przy jęcie przez czytelnika takiego punktu widzenia z natury rzeczy nie może być komfortowe.

źródło: NKJP: Dariusz Czaja: Lekcje ciemności, 2009