próżność

Mąż mój był zupełnie pozbawiony próżności, nie szukał nigdy sławy i rozgłosu, niemniej czuł, że jego wiersze nie są zupełnie pozbawione wartości i że tkwi w nich ziarnko poezji.

źródło: NKJP: Kazimierz Wyka: Rzecz wyobraźni, 1997

Kiedy wyznawcy Izydy wznieśli dla swojej Królowej pałac w Wilanowie, pozwolili Sobieskiemu sądzić, że to on jest głównym projektantem. Ponadto podsycali próżność władcy, porównując go do Marsa i do Herkulesa [...].

źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999

Bo ty tak mówisz z próżności - stwierdza Ewa z niechęcią. - Chcesz, żeby wszyscy się dziwili, że jesteś taką młodą babcią. Ach, proszę państwa, taka młoda, a ma już wnuka.

źródło: NKJP: Maria Nurowska: Hiszpańskie oczy, 1990

[...] w jej głosie pobrzmiewała irytacja, której towarzyszyła lekka nutka próżności: pewnie pomyślała, że na przygodnie poznanym facecie wywarła kolosalne wrażenie.

źródło: NKJP: Michał Bielecki: Dziewczyna z Banku Prowincjonalnego S. A., 1997