-
1.
książk. twarz -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
części ciała, elementy i substancje składowe -
synonimy: twarz
-
- swoje, własne oblicze
- oblicze Boga, Chrystusa; człowieka
- wyraz boleści, przerażenia, zatroskania... na obliczu
- oblicze rozjaśniło się, rozpromieniło się
-
Jest wspaniałym mówcą. Nie sięga po tanie populistyczne argumenty, nikogo nie oskarża o zdradę czy agenturalizm. Z zatroskanym obliczem tłumaczy Gruzinom, że konieczna jest zgoda.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Cały naród trenuje, Gazeta Wyborcza, 1992-08-25
A dziś każdy chce zarobić na wyborach. Za wynajęcie Sali Kongresowej lub hali Oliwii na konwencję trzeba zapłacić ok. 30 tys. zł, a stawki za plansze z nalepionymi obliczami polityków będą o ok. 20 proc. wyższe niż w innym terminie.
źródło: NKJP: Marek Henzler: Kasa na kiełbasę, Polityka, 2005-04-09
[...] znani mężczyźni o gładkich obliczach, wyglądający na połowę swego wieku, regularnie zdobią okładki kolorowych pism, w tym również dla kobiet.
źródło: NKJP: Eliza Sarnacka-Mahoney: Chłopcy na liftingu, Polityka, 2002-07-27
Zachowane realistyczne portrety Mikołaja Kopernika, służące jako materiał porównawczy, pochodzą z lat, gdy Kopernik liczył sobie nie więcej niż 30-40 lat, zaś rekonstrukcja ujawnia oblicze człowieka co najmniej o 30 lat starszego [...].
źródło: NKJP: I. Koba: Kolejny rok pracy pułtuskich archeologów we Fromborku, Tygodnik Ciechanowski, 2006-10-12
Spojrzał na ponure, zmęczone i poirytowane oblicza swoich podwładnych.
źródło: NKJP: MIchał Krajewski: Widma w mieście Breslau, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. oblicze
oblicza
D. oblicza
oblicz
obliczy
C. obliczu
obliczom
B. oblicze
oblicza
N. obliczem
obliczami
Ms. obliczu
obliczach
W. oblicze
oblicza
-
psł. *obličьje 'wygląd zewnętrzny, kształt, postać; twarz, oblicze'
Forma prasłowiańska od wyrażenia przyimkowego *ob lice z przyrostkiem *-ьje; zob. lico