-
2.
charakterystyczne cechy kogoś lub czegoś, postrzegane i oceniane przez innych -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka -
synonimy: oblicze
-
- druga, inna, prawdziwa twarz
- dwie twarze
- odkryć, odsłaniać, pokazać, ujawniać, ukazać; zobaczyć (prawdziwą) twarz
-
Koncerty odsłaniają prawdziwą twarz każdego zespołu, pokazują jak prezentuje się na żywo.
źródło: NKJP: K. Zalewski: Łzy szczęścia, Tygodnik Ciechanowski, 2005-07-14
Jeśli mówię o Rosjanach czy Rosjankach, to dlatego, że sądzę, iż moralność ma u nich dwie twarze.
źródło: NKJP: Najważniejsza w człowieku jest miłość do życia, Dziennik Polski, 2000-04-08
Pan poseł Arkuszewski pyta, czy mamy jedną politykę zagraniczną, czy raczej politykę o dwóch twarzach - wschodniej i zachodniej.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 03.07.1992
Otóż nacjonalizm nie ma dwóch odrębnych twarzy – ksenofobicznej i homofobicznej. Ma jedną twarz, w której te cechy mieszają się ze sobą, wzmacniając się wzajemnie.
źródło: NKJP: Agnieszka Graff: Rykoszetem. Rzecz o płci, seksualności i narodzie, 2008
Realizacji doczekał się film pt. „Trzy twarze kobiety” [...].
źródło: NKJP: WładysŁaw Cybulski: Pawana na cześć smutnej księżniczki , Dziennik Polski, 2001-12-29
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. twarz
twarze
D. twarzy
twarzy
C. twarzy
twarzom
B. twarz
twarze
N. twarzą
twarzami
Ms. twarzy
twarzach
W. twarzy
twarze
-
psł. *tvarь ż. 'to, co zostało stworzone, uformowane; żywa istota'
Psł. *tvarь ż. to rzeczownik odczasownikowy z przyr. *-ь i wzdłużeniem samogłoski rdzennej *o > *a od psł. *tvoriti, zob. tworzyć . Znaczenie 'oblicze' jest wtórne, z "tego, co stworzone'.