-
2.
niszczycielskie wydarzenie w dziejach jakiegoś narodu lub świata -
Ms. lp wymawiany: [katakliźmie] lub [kataklizmie].
-
[kataklism] lub [kataklizm]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- dziejowy, polityczny, wojenny; globalny, światowy; straszliwy, wielki kataklizm; kataklizmy społeczne
- kataklizm wojny
- kataklizmy w dziejach, w historii
- kataklizmy i katastrofy, kataklizmy i wojny; nieszczęścia i kataklizmy, zbrodnie i kataklizmy
-
Kataklizm drugiej wojny światowej przyniósł całkowitą zagładę krzemienieckim Żydom.
źródło: NKJP: Stanisław Sławomir Nicieja: Twierdze kresowe Rzeczypospolitej, 2006
Utrwalanie w konstytucji dotychczasowej liberalnej, asocjalnej polityki może doprowadzić do groźnych wybuchów społecznych i kataklizmu w państwie.
źródło: NKJP: Telewizyjna Opinia Publiczna, Gazeta Wyborcza, 1994-11-28
[...] zmiany ustrojowe to także odbudowa, po kataklizmie komunizmu, autorytetu wszystkich instytucji demokratycznych sprawujących ze społecznego nadania służbę publiczną.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 08.01.1998
Żadna generacja nie zaczyna od zera, mimo że kataklizmy, wojny i rewolucje zmiatają całe kultury.
źródło: NKJP: Ewa Cechnicka: Znak Anny, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kataklizm
kataklizmy
D. kataklizmu
kataklizmów
C. kataklizmowi
kataklizmom
B. kataklizm
kataklizmy
N. kataklizmem
kataklizmami
Ms. kataklizmie
kataklizmach
W. kataklizmie
kataklizmy
-
fr. cataclysme