-
1.
mat. odcinek mający koniec oznaczony strzałką, obrazujący pewną wielkość fizyczną lub matematyczną charakteryzującą się określonym kierunkiem w przestrzeni -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
wytwory działań intelektualnych człowieka -
- poziomy, pionowy wektor; wektor kierunkowy, powierzchniowy
- wektor gęstości, gradientu, grawitacji, indukcji, magnetyzacji, naprężenia, natężenia, pędu, polaryzacji, prądu, prędkości, przemieszczenia, przyśpieszenia, ruchu, siły
- długość, kierunek, orientacja, pochodna, rozkład, rzut, składowa, wartość, współrzędne, zmiana, zwrot wektora; układ wektorów
- wektor określa, wskazuje, wyznacza coś; wynosi ileś
- wyznaczyć, zdefiniować wektor
-
Można przekonać się (na drodze rachunkowej, że wektor momentu pędu jest w ruchu centralnym stały, tzn. nie zmienia się w czasie tego ruchu.
źródło: NKJP: Jerzy Rogaczewski: Prawa fizyki przykład ruchu płaskiego,Młody Technik, 1971
W obu przypadkach długość wektora wynosi 4 m. Praca wykonana przez siłę przy tym przemieszczeniu wynosi w obu przypadkach 60 J.
źródło: NKJP: Stok: Wektor, Wikipedia.pl, 2009-05-03
Mówi o zadaniu, w którym podano, jakie siły działają na poruszającą się po jeziorze łódkę. Uczniowie musieli narysować wektory sił.
źródło: NKJP: Monika Krężel: Trudne wektory, Trybuna Śląska, 2002-05-16
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wektor
wektory
D. wektora
wektorów
C. wektorowi
wektorom
B. wektor
wektory
N. wektorem
wektorami
Ms. wektorze
wektorach
W. wektorze
wektory
-
+ wektor + CZEGO -
internac.
ang. vector
fr. vecteur
z łac. vector
Od: vehere 'nieść'