-
1.
sposób patrzenia, który wyraża charakter albo emocje lub też zamiary patrzącego -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
zmysły -
synonimy: oko
-
- anielskie, baczne, badawcze, bezradne, błagalne, błędne, bystre, chłodne, chmurne, ciekawskie, czujne, drwiące, dyskretne, gniewne, groźne, ironiczne, karcące, kose, kpiące, krzywe, lekceważące, lękliwe, lodowate, łagodne, łakome, magnetyczne, melancholijne, mętne, mordercze, mroczne, namiętne, natarczywe, nerwowe, niechętne, nienawistne, nieobecne, niepewne, nieprzytomne, nieruchome, niespokojne, nieufne, niewidzące, obojętne, ogniste, osłupiałe, piorunujące, podejrzliwe, pogardliwe, pogodne, ponure, porozumiewawcze, posępne, pożądliwe, proszące, przeciągłe, przelotne, przenikliwe, przerażone, przyjazne, psie, pytające, rozbawione, rozmarzone, roztargnione, rozumne, rozżalone, skupione, smutne, spłoszone, srogie, sugestywne, surowe, szydercze, świdrujące, tajemnicze, taksujące, tępe, tęskne, tkliwe, ukradkowe, ulotne, uważne, uwodzicielskie, wesołe, współczujące, wścibskie, wściekłe, wyczekujące, wymowne, wyostrzone, wystraszone, wyzywające, zachwycone, zaciekawione, zalotne, zamglone, zaniepokojone, zatroskane, zazdrosne, zdumione, zdziwione, zgorszone, zimne, złośliwe, złowrogie, zmęczone, zmieszane, znaczące, zniewalające, znudzone spojrzenie
- spojrzenia kolegów, przechodniów, sąsiadów
- ostrość spojrzenia
- spojrzenie błądzi, padło, spoczęło
- czuć, kierować, koncentrować, napotkać/napotykać, odciągnąć/odciągać, oderwać, pochwycić czyjeś, poczuć, podnieść, posłać/posyłać, przenieść/przenosić, rzucać/rzucić, skierować, uchwycić spojrzenie; chwytać, łowić, omijać, przyciągać, przykuwać, ściągać, unikać czyjegoś, wymieniać/wymienić, spojrzenia
- badać, błądzić, chwytać, dziękować, karcić, lustrować, łowić, objąć/obejmować, odnaleźć/odnajdywać/odnajdować, poszukać, przebiec, szukać, ściągnąć/ściąga spojrzeniem
- spojrzenie pełne niedowierzania, pełne pogardy, pełne wyrzutu
-
Weszli do środka. Wszystkie stoliki jak i bar były puste. [...] Wymienili spojrzenia. Żadne z nich nie wiedziało, o co chodzi. Lokal taki jak ten pusty i to w godzinach szczytu?
źródło: NKJP: Dariusz Chętkowski: Ostatni weekend, 2007
W niedzielne poranki z tornistrami na plecach biegliśmy wymiecionymi ulicami, napotykając zdumione spojrzenia przechodniów i tramwajarzy. - Co to, do szkoły?
źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
Do barku wchodzi [...] serialowy sędzia Gradoń, czarny charakter. Kłania się obecnym, a mi rzuca uprzejme spojrzenie!
źródło: NKJP: Redakcja: Na planie serialu ''M jak miłość'': W roli prokuratora!, Tygodnik Ciechanowski, 2002-04-05
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. spojrzenie
spojrzenia
D. spojrzenia
spojrzeń
C. spojrzeniu
spojrzeniom
B. spojrzenie
spojrzenia
N. spojrzeniem
spojrzeniami
Ms. spojrzeniu
spojrzeniach
W. spojrzenie
spojrzenia
-
+ spojrzenie + JAKI+ spojrzenie + KOGO/CZEGO -
Zob. spojrzeć