-
1.
coś, co ktoś widzi, np. we śnie, w stanie halucynacji lub objawienia, a czego nie mogą zobaczyć inni -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
hiperonimy: halucynacja
złudzenie
-
- nocne, senne; cudowne, dręczące, natchnione, niezwykłe, prorocze widzenie
- widzenie proroka
- sny i widzenia
- mieć widzenie
-
Wiatr przybrał twarz demona, z opętańczym chichotem rzucał kłęby liści w twarz Saszki [...]. Ocknął się z przerażeniem. [...] Rozmyślał o tym sennym widzeniu. Nic z tego nie rozumiał.
źródło: KWSJP: Włodzimierz Pawluczuk: Judasz, 2004
Teraz dopiero zobaczyłam, że moim wybawcą był... Jack Zaremba! Przez chwilę stałam jak sparaliżowana. Zdawało mi się, że uległam halucynacji, że to jest przedśmiertne widzenie.
źródło: KWSJP: Kamil Giżycki: Listy z Archipelagu Salomona, 1969
Księga zawiera także pewne elementy autobiograficzne [...]. Dowiadujemy się z niej, jak prorok przygotowywał się wewnętrznie na przyjęcie wizji prorockich [...], a także o fizycznych i duchowych cierpieniach i udrękach towarzyszących widzeniom.
źródło: KWSJP: Witold Tyloch: Dzieje ksiąg Starego Testamentu: szkice z krytyki biblijnej, 1981
W nocy przed dniem świętego Grzegorza papieża brat Hubert miał widzenie we śnie, iż wielki książę się nawróci i Litwa świętą wodą chrztu obmyta będzie.
źródło: KWSJP: Stefan M. Kuczyński: Litwin i Andegawenka, 1977
Miała właśnie skręcić w prawo, na mostek drewniany, gdy doznała widzenia. Pojawił się przed nią Pan Jezus, bardzo promienny i piękny, trzymający w ramionach białego baranka.
źródło: KWSJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1986
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. widzenie
widzenia
D. widzenia
widzeń
C. widzeniu
widzeniom
B. widzenie
widzenia
N. widzeniem
widzeniami
Ms. widzeniu
widzeniach
W. widzenie
widzenia
-