trumna

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. z ciałem zmarłego

  • 1.

    skrzynia nakrywana wiekiem, do której wkłada się ciało zmarłego
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Bieg życia

    śmierć

  • synonimy:  trumnisko
    • biała, czarna; cynkowa, dębowa, drewniana, kryształowa, metalowa, ołowiana, sosnowa, srebrna, szklana; chłopska, królewska, monarsza, papieska; otwarta, zamknięta; prosta; pusta trumna
    • trumna Piłsudskiego; generała, króla, męża, ojca, papieża, prezydenta, wieszcza; zmarłego
    • trumna na katafalku
    • wieko, zamknięcie; kształt trumny; producent trumien
    • trumna spoczęła, stała gdzieś
    • dźwigać, nieść, przenieść, przewieźć, przywieźć, wieźć, wnieść/wnosić, wynieść/wynosić; wykonać, zbić, złożyć; spuścić/spuszczać; otworzyć/otwierać, zamknąć/zamykać; kupić; umieścić, ustawić, wystawić gdzieś; udekorować, ustroić, zdobić; pokropić, poświęcić trumnę; produkować, robić trumny
    • włożyć do trumny
    • stać przed trumną; iść za trumną
    • leżeć, znajdować się w trumnie
  • Najpierw nam powiedzieli, że zmarł, potem, że się zgubił, a na koniec przywieźli szczelnie zamkniętą trumnę. Skąd mamy wiedzieć, kto był w środku?

    źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Korytarz, 2006

    Ocalały z rzezi proboszcz Janowa Poleskiego ks. Jan Zaleski złożył skrwawione ciało jezuity w kościele parafialnym w drewnianej trumnie.

    źródło: NKJP: Jerzy Besala: Patron od spraw niebezpiecznych, Polityka, 2007-05-26

    Uliczką od Zawodzia sunął pogrzeb. Kołysząc się, ludzie szli za trumnami i ciągnęli smutną pieśń niezgodnym i rozbitym na wietrze zawodzeniem.

    źródło: NKJP: Leopold Buczkowski: Czarny potok, 1986

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. trumna
    trumny
    D. trumny
    trumien
    C. trumnie
    trumnom
    B. trumnę
    trumny
    N. trumną
    trumnami
    Ms. trumnie
    trumnach
    W. trumno
    trumny
  • śr.-w.-niem. truhe 'skrzynia, paka; trumna'

    Najbliższy wcześniejszym polskim zapisom typu: trona / truna jest  niem.  dial. trūne. Postać  trumna  <  trunna  jest rezultatem odpodobnienia grupy spłółgłoskowej nn > mn.