-
1.
ciało zmarłego człowieka lub zmarłego zwierzęcia -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
śmierć
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych -
- ludzki; koński; gnijący, zmasakrowany trup
- trup dziewczyny, żołnierza; konia, zwierzęcia; trupy ofiar, poległych
- głowa trupa; stosy, zwały trupów
- pełen trupów
- trup leżał gdzieś; cuchnął
- pochować, pogrzebać; znaleźć; udawać trupa; liczyć, wynosić, zbierać trupy
- śmierdzieć trupem
-
Wszędzie tam, gdzie miały miejsce naloty dywanowe bądź toczyły się zacięte walki [...] walały się trupy zwierząt i ludzi.
źródło: NKJP: Marcin Zaremba: Malborków wiele, Polityka, 2009-02-21
Ciało [...] utrzymywał w pozycji pionowej powróz przywiązany do nóg, a głowa trupa tkwiła w poobijanym wiadrze aż po szyję, okolona ruchliwym wieńcem pływających włosów.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
Z Chodynki wywożono wozy pełne zmasakrowanych trupów, a kilkaset metrów obok Mikołaj z żoną, w otoczeniu świty, pozdrawiał tłumy ze zbudowanego na tę okazję pawilonu.
źródło: NKJP: Ernest Skalski. Aleksander Achmatowicz, Wsiewołod Czaplin: Był car, Gazeta Wyborcza - Dodatek, 1998-07-17
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. trup
trupy
D. trupa
trupów
C. trupowi
trupom
B. trupa
trupy
N. trupem
trupami
Ms. trupie
trupach
W. trupie
trupy
-
+ trup + KOGO/CZEGO -
psł. *trupъ 'nieruchome, sztywne martwe ciało, zwłoki (człowieka, zwierzęcia); padlina'; 'pień, kłoda; kadłub, tułów'