zgon
-
urzęd. śmierć – koniec życia człowieka
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
śmierć
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Choroby i ich leczenie
przyczyny, objawy i skutki chorób -
- nagły, naturalny, natychmiastowy, niewyjaśniony, przedwczesny, szybki, tajemniczy; niepotrzebny zgon; masowe zgony; zgon samobójczy
- zgon chorego, dziecka, kobiety, króla, matki, męża, mężczyzny, niemowlęcia, ojca, pacjenta, poety, więźnia
- zgon wskutek czegoś
- akt; data, rocznica; powód, przyczyna, okoliczności; prawdopodobieństwo, ryzyko; stwierdzenie zgonu; w chwili, w momencie zgonu; liczba, odsetek, statystyka, wskaźnik, współczynnik zgonów
- zakończony zgonem
- zgon nastąpił kiedyś, gdzieś
- przyspieszyć, spowodować, wywołać; odnotować, stwierdzić zgon
-
Przynajmniej połowie przedwczesnych zgonów udałoby się zapobiec dzięki profilaktyce, która wciąż nie jest tak rozwinięta, jak być powinna.
źródło: NKJP: Paweł Walewski, Kardiochaos, Polityka, 2003-09-13
[...] zmarł 41-letni mężczyzna, mieszkaniec Zakopanego. Przyczyną zgonu była ostra niewydolność układu krążeniowo-oddechowego.
źródło: NKJP: Kronika policyjna, Tygodnik Podhalański, 1999
Trwają ustalenia, kiedy nastąpił zgon i co było jego przyczyną. Dla dobra śledztwa policja i prokuratura nie chcą na razie ujawniać szczegółów zdarzenia.
źródło: NKJP: Zwłoki w mieszkaniu, Głos Szczeciński, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zgon
zgony
D. zgonu
zgonów
C. zgonowi
zgonom
B. zgon
zgony
N. zgonem
zgonami
Ms. zgonie
zgonach
W. zgonie
zgony
-
Słow. *sъgonъ 'spędzenie, zgonienie; zakończenie pędzenia, gonienia' - rzeczownik od przedrostkowego czasownika *sъgoniti 'spędzić; zakończyć gonienie, pędzenie' (por. gonić ). W polskim wtórnie skojarzone z przestarzałym skon 'śmierć, zgon, skonanie' (od s-konać ). Bor
Inne znaczenie: 'droga do wypędzania bydła na pastwisko'