przemilczać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

celowo nie mówić o czymś istotnym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

prasa, telewizja przemilcza; media; politycy, radni przemilczają
przemilczać jakieś informacje, niewygodne fakty, porażkę, prawdę, udział w czymś
przemilczać całkowicie, dyskretnie, miłosiernie, przezornie, wstydliwie
nie można przemilczać
przemilczać lub bagatelizować, przemilczać lub fałszywie interpretować

	Z powodów politycznych przemilcza prawdę. źródło: NKJP: Marian Marzyński: Sennik polsko-żydowski, 2005
	Zwierzają się i mężczyźni, i kobiety. Czytając, warto zauważyć, co przemilczają one, a o czym wolą nie pamiętać oni. źródło: NKJP: Inga Iwasiów: Gender dla średnio zaawansowanych. Wykłady szczecińskie, 2004
	Kpiliście z nas, organizowaliście nagonkę prasową, przemilczaliście prawdziwe motywy. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 05.03.2004
	W konkluzji Beck oskarża ich o naiwność: mieli oni igrać z opinią społeczną, przemilczając, że rozstrzygnięcia terytorialne są zawsze efektem przemocy. źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przemilczałem +(e)m przemilczał	przemilczałam +(e)m przemilczała	przemilczałom +(e)m przemilczało	przemilczaliśmy +(e)śmy przemilczali	przemilczałyśmy +(e)śmy przemilczały
2 os.	przemilczałeś +(e)ś przemilczał	przemilczałaś +(e)ś przemilczała	przemilczałoś +(e)ś przemilczało	przemilczaliście +(e)ście przemilczali	przemilczałyście +(e)ście przemilczały
3 os.	przemilczał	przemilczała	przemilczało	przemilczali	przemilczały

bezosobnik: przemilczano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę przemilczał będę przemilczać	będę przemilczała będę przemilczać	będę przemilczało będę przemilczać	będziemy przemilczali będziemy przemilczać	będziemy przemilczały będziemy przemilczać
2 os.	będziesz przemilczał będziesz przemilczać	będziesz przemilczała będziesz przemilczać	będziesz przemilczało będziesz przemilczać	będziecie przemilczali będziecie przemilczać	będziecie przemilczały będziecie przemilczać
3 os.	będzie przemilczał będzie przemilczać	będzie przemilczała będzie przemilczać	będzie przemilczało będzie przemilczać	będą przemilczali będą przemilczać	będą przemilczały będą przemilczać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przemilczajmy
2 os.	przemilczaj	przemilczajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przemilczałbym bym przemilczał	przemilczałabym bym przemilczała	przemilczałobym bym przemilczało	przemilczalibyśmy byśmy przemilczali	przemilczałybyśmy byśmy przemilczały
2 os.	przemilczałbyś byś przemilczał	przemilczałabyś byś przemilczała	przemilczałobyś byś przemilczało	przemilczalibyście byście przemilczali	przemilczałybyście byście przemilczały
3 os.	przemilczałby by przemilczał	przemilczałaby by przemilczała	przemilczałoby by przemilczało	przemilczaliby by przemilczali	przemilczałyby by przemilczały

bezosobnik: przemilczano by

bezokolicznik: przemilczać

imiesłów przysłówkowy współczesny: przemilczając

gerundium: przemilczanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: przemilczający

imiesłów przymiotnikowy bierny: przemilczany

odpowiednik aspektowy: przemilczeć

Rz_osobowy	+	przemilczać	+	CO
Rz_osobowy	+	przemilczać	+	że ZDANIE

Zob. milczeć