moczar
-
książk. grząski, podmokły obszar porośnięty roślinnością
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
zbiorniki wodne
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
gleba -
- osuszanie moczarów
-
Industrializacja oraz przemiany w rolnictwie wymagały osuszania moczarów.
źródło: NKJP: Marek Jarociński: Powrót wodniczki, Polityka, 2005-11-12
Jeziorko, lubo rozległe od brzegu do brzegu na ćwierć mili, zewsząd okolone było grząskimi moczarami porosłymi trzciną i wszelakim przywodnym pospólstwem roślinnym.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Wyspa Robinsona, 2009
Chata stała wśród trzcin, na moczarach, na które nikt nie odważał się zapuszczać.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997
Trasa będzie wiodła brzegami Warty - przez łąki, lasy i pola, często przez trzcinowiska i moczary, szlakami Nadwarciańskiego Parku Krajobrazowego, by w trzecim dniu wyprawy dotrzeć do Pyzdr.
źródło: NKJP: MŻ: Do zobaczenia na szlaku, Gazeta Poznańska, 2004-05-21
Oplotła jedną jego stopę, a z moczaru wynurzył się wielki rak i wbił się szczypcami w drugą. Gdy Herakles ścinał którąkolwiek śmiertelną głowę Hydry, wyrastały dwie nowe.
źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak:Mitologia Greków i Rzymian, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. moczar
moczary
D. moczaru
moczarów
C. moczarowi
moczarom
B. moczar
moczary
N. moczarem
moczarami
Ms. moczarze
moczarach
W. moczarze
moczary
Inne uwagi
Zwykle lm
-
psł. *močarъ
Forma prasłowiańska od *močiti 'powodować, że coś jest mokre, czynić mokrym, zwilżać' z rzadkim przyrostkiem *-arъ