-
1.
książk. kobieta, która nie żyje -
Przeważnie używane razem z rzeczownikiem odnoszącym się do nieżyjącej osoby płci żeńskiej.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
śmierć -
synonimy: nieboszczyca
-
- nieboszczka królowa, matka, żona
- spadkobierca; ciało nieboszczki
- spadek po nieboszczce
- odziedziczyć coś po nieboszczce
-
[...] informacja o przywołaniu przed monarsze oczy zjawy nieboszczki królowej Barbary kazała niektórym podejrzewać, że mag Twardowski zajmował się optyką i być może zbudował polski prototyp latarni magicznej.
źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Doktor Twardowski, 1981
[...] ojcu nieźle się powodziło, ale głównie dlatego, że matka była wierną i gospodarną żoną, więc ojciec ledwie zdjął po nieboszczce żałobę, powtórnie wszedł w małżeńskie związki [...].
źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Apelacja, 1983
[...] Zosia to mogła sobie chociaż wyobrazić, że płynie do nieboszczki matki.
źródło: NKJP: Barbara Kosmowska: Hermańce, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nieboszczka
nieboszczki
D. nieboszczki
nieboszczek
C. nieboszczce
nieboszczkom
B. nieboszczkę
nieboszczki
N. nieboszczką
nieboszczkami
Ms. nieboszczce
nieboszczkach
W. nieboszczko
nieboszczki
-
+ nieboszczka + KTO -
Derywat od st.pol. niebożec 'nieboszczyk', kontynuującego psł. *nebožьcь 'biedak, nieszczęśnik' (który pochodzi od przymiotnika *nebogъ 'nie mający żadnego majątku, własności, szczęścia, biedny, nieszczęsny'), z przyrostkiem -ka (< *-ьka); forma staropolska niebożka wywodzi się bezpośrednio od przymiotnika niebogi z przyrostkiem -ka (< *-ьka); współczesna pisownia nieboszczka (zamiast *niebożczka) wskutek zatraty poczucia związku wyrazu z niebogi (Bor).