ustalać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. badać lub analizować coś, w celu stwierdzenia istnienia określonego stanu rzeczy

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

ekspert, policja, śledczy ustala; naukowcy ustalają
ustalać chronologię zdarzeń, liczbę ofiar, motywy, prawdę, fakty, ojcostwo, przyczyny, rozmiar strat, tożsamość, winę
próbować, zacząć; trzeba ustalać

	Dość szybko ustalano sprawcę kradzieży, gdy dokonał jej ktoś ze służby, na nią bowiem najpierw padało podejrzenie. źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Szemrane towarzystwo niegdysiejszej Warszawy, 2009
	[...] zastępca komornika [...] podjął zawieszone postępowanie egzekucyjne i umorzył je, ustalając, że komornik poprzednio prowadzący sprawę wyegzekwował i przekazał na rachunek sum depozytowych sądu kwotę 617 623,91 zł. źródło: NKJP: Uchwała z dnia 16 października 2008 r., III CZP 90/08, Orzecznictwo Sądu Najwyższego, Izba Cywilna, 2008-10-16
	Policja ustala, jak doszło do tragedii. źródło: NKJP: kchg: Tragedia w Dziwnówku, Gazeta Pomorska, 2009-07-13
	Historycy ustalają, czy takie zdarzenie miało już miejsce w historii. źródło: NKJP: Wojciech Chudziński, Przemysław Nowakowski: Kręgi, cuda, kwanty. 2009

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ustalałem +(e)m ustalał	ustalałam +(e)m ustalała	ustalałom +(e)m ustalało	ustalaliśmy +(e)śmy ustalali	ustalałyśmy +(e)śmy ustalały
2 os.	ustalałeś +(e)ś ustalał	ustalałaś +(e)ś ustalała	ustalałoś +(e)ś ustalało	ustalaliście +(e)ście ustalali	ustalałyście +(e)ście ustalały
3 os.	ustalał	ustalała	ustalało	ustalali	ustalały

bezosobnik: ustalano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę ustalał będę ustalać	będę ustalała będę ustalać	będę ustalało będę ustalać	będziemy ustalali będziemy ustalać	będziemy ustalały będziemy ustalać
2 os.	będziesz ustalał będziesz ustalać	będziesz ustalała będziesz ustalać	będziesz ustalało będziesz ustalać	będziecie ustalali będziecie ustalać	będziecie ustalały będziecie ustalać
3 os.	będzie ustalał będzie ustalać	będzie ustalała będzie ustalać	będzie ustalało będzie ustalać	będą ustalali będą ustalać	będą ustalały będą ustalać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ustalajmy
2 os.	ustalaj	ustalajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ustalałbym bym ustalał	ustalałabym bym ustalała	ustalałobym bym ustalało	ustalalibyśmy byśmy ustalali	ustalałybyśmy byśmy ustalały
2 os.	ustalałbyś byś ustalał	ustalałabyś byś ustalała	ustalałobyś byś ustalało	ustalalibyście byście ustalali	ustalałybyście byście ustalały
3 os.	ustalałby by ustalał	ustalałaby by ustalała	ustalałoby by ustalało	ustalaliby by ustalali	ustalałyby by ustalały

bezosobnik: ustalano by

bezokolicznik: ustalać

imiesłów przysłówkowy współczesny: ustalając

gerundium: ustalanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: ustalający

imiesłów przymiotnikowy bierny: ustalany

odpowiednik aspektowy: ustalić

Rz_osobowy	+	ustalać	+	CO
Rz_osobowy	+	ustalać	+	że ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE

Zob. stały