ustalić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

po dyskusji z innymi osobami zadecydować, co ma być lub jakie ma być, i zakomunikować to

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

ustalić cenę, datę, harmonogram prac, hasło, listę gości, kryteria, menu, normy, pisownię, plan działania, prawidła, priorytety, procedury, prowizję, reguły, termin, warunki, strategię, szczegóły, trasę przejazdu
ustalić na naradzie, na zebraniu
ustalić w rozmowie
ustalić z pracodawcą, z pracownikiem, z przyjaciółmi, z mężem, z żoną
ustalić wcześniej, wstępnie, z góry; wspólnie
chcieć, (nie) móc, nie sposób, próbować; trzeba ustalić

	Następnego dnia Jakub umówił się z dziekanem, żeby ustalić harmonogram kolejnych zajęć. źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Siostra, 1996
	Matka listownie ustaliła z Lachowiczami termin i cenę pokoju. źródło: NKJP: Kazimierz Orłoś: Niebieski szklarz, 1996
	Przyszła w umówione miejsce o ustalonej godzinie i cierpliwie siedziała, obserwując korytarz. źródło: NKJP: Jarosław Maślanek: Haszyszopenki, 2008
	Po kolejnej dyskusji rodzina ustaliła, że mam się specjalizować w fizyce. źródło: NKJP: Janusz Miliszkiewicz: Przygoda bycia Polakiem, 2007
	[...] musimy zastanowić się nad przyszłością dzieci Elizabeth, trzeba ustalić, kto podejmie się opieki nad nimi. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Dwie Miłości, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ustaliłem +(e)m ustalił	ustaliłam +(e)m ustaliła	ustaliłom +(e)m ustaliło	ustaliliśmy +(e)śmy ustalili	ustaliłyśmy +(e)śmy ustaliły
2 os.	ustaliłeś +(e)ś ustalił	ustaliłaś +(e)ś ustaliła	ustaliłoś +(e)ś ustaliło	ustaliliście +(e)ście ustalili	ustaliłyście +(e)ście ustaliły
3 os.	ustalił	ustaliła	ustaliło	ustalili	ustaliły

bezosobnik: ustalono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ustalmy
2 os.	ustal	ustalcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ustaliłbym bym ustalił	ustaliłabym bym ustaliła	ustaliłobym bym ustaliło	ustalilibyśmy byśmy ustalili	ustaliłybyśmy byśmy ustaliły
2 os.	ustaliłbyś byś ustalił	ustaliłabyś byś ustaliła	ustaliłobyś byś ustaliło	ustalilibyście byście ustalili	ustaliłybyście byście ustaliły
3 os.	ustaliłby by ustalił	ustaliłaby by ustaliła	ustaliłoby by ustaliło	ustaliliby by ustalili	ustaliłyby by ustaliły

bezosobnik: ustalono by

bezokolicznik: ustalić

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

ustaliwszy

gerundium: ustalenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: ustalony

odpowiednik aspektowy: ustalać

Rz_osobowy	+	ustalić	+	CO
Rz_osobowy	+	ustalić	+	że ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE

Zob. stały