twarz pokerzysty

Może tego nie widać, ale tak naprawdę w czasie gry mocno się denerwuję. Zachowuję jednak twarz pokerzysty i staram się nie ujawniać emocji.

źródło: NKJP: Małopolska dziesiątka, Dziennik Polski, 1999-01-07

[...] siedział spokojnie, miał twarz pokerzysty, bez cienia emocji. [...] Przez chwilę pisał coś nieśpiesznie, bez żadnego zdenerwowania.

źródło: NKJP: Jan Osiecki, Na trzy głosy, Dziennik Polski, 2003-12-03

Zrobił, co mógł w tej sytuacji zrobić najrozsądniejszego - zachował zimną krew i twarz pokerzysty.

źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Czerwony byk, 2007

Spojrzałem na niego uważnie. Chciałem zobaczyć, kim tak naprawdę jest człowiek żyjący w tym wymyślonym koszmarze. Nic. Twarz pokerzysty. Żadnej ironii, dystansu czy gniewu.

źródło: NKJP: Jerzy Karaszkiewicz: Lenin wiecznie żywy, Gazeta Wyborcza, 1992-05-09

Albo mnie nie poznał, albo aż tak dobrze potrafił się opanować, że z twarzą pokerzysty potraktował mnie jak najzwyklejszego pacjenta.

źródło: NKJP: Jacek Głębski: Kuracja, 1998