witać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

spotykając kogoś, wypowiadać zwyczajowe formuły lub wykonywać stosowne gesty

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie

witać się z gościem, z matką, z ojcem, z ukochaną; z ukłonem, z uśmiechem; ze łzami w oczach, ze wzruszeniem
witać się czule, serdecznie, wylewnie

	Ze sklepów, warsztatów i domów wybiegali Rzymianie i witali się z obcymi przybyszami tak serdecznie, jak gdyby ich z nimi dawna łączyła zażyłość. źródło: KWSJP: Teodor Jeske-Choiński: Ostatni Rzymianie, 1958
	Zawiadowcy stacji, przeważnie Indusi w pięknych turbanach, witają się wylewnie z motorniczym. źródło: KWSJP: Lucjan Wolanowski: Upał i gorączka, 1970
	Kapitan nie witał się, nie żartował. Otworzył z trzaskiem drzwiczki i powiedział tylko jedno słowo: - Siadajcie! źródło: KWSJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1960
	- Miło, że przyjechałeś - podała mi rękę. Witała się po męsku. źródło: KWSJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002
	- O, pan Wiechniak, nareszcie. Czekam i czekam - witał się z zawodową wylewnością. źródło: KWSJP: Włodzimierz Kowalewski: Powrót do Breitenheide, 1998

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	witałem się +(e)m się witał	witałam się +(e)m się witała	witałom się +(e)m się witało	witaliśmy się +(e)śmy się witali	witałyśmy się +(e)śmy się witały
2 os.	witałeś się +(e)ś się witał	witałaś się +(e)ś się witała	witałoś się +(e)ś się witało	witaliście się +(e)ście się witali	witałyście się +(e)ście się witały
3 os.	witał się	witała się	witało się	witali się	witały się

bezosobnik: witano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się witał będę się witać	będę się witała będę się witać	będę się witało będę się witać	będziemy się witali będziemy się witać	będziemy się witały będziemy się witać
2 os.	będziesz się witał będziesz się witać	będziesz się witała będziesz się witać	będziesz się witało będziesz się witać	będziecie się witali będziecie się witać	będziecie się witały będziecie się witać
3 os.	będzie się witał będzie się witać	będzie się witała będzie się witać	będzie się witało będzie się witać	będą się witali będą się witać	będą się witały będą się witać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		witajmy się
2 os.	witaj się	witajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	witałbym się bym się witał	witałabym się bym się witała	witałobym się bym się witało	witalibyśmy się byśmy się witali	witałybyśmy się byśmy się witały
2 os.	witałbyś się byś się witał	witałabyś się byś się witała	witałobyś się byś się witało	witalibyście się byście się witali	witałybyście się byście się witały
3 os.	witałby się by się witał	witałaby się by się witała	witałoby się by się witało	witaliby się by się witali	witałyby się by się witały

bezosobnik: witano by się

bezokolicznik: witać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: witając się

gerundium: witanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: witający się

odpowiednik aspektowy: przywitać się

Zob. witać