rówieśnik

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. rzecz

  • 2.

    coś, co powstało w tym samym czasie, co coś innego
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości czasu

    upływ czasu

  • [..] nie przypadkiem impresjonizm i fotografia są rówieśnikami [...].

    źródło: NKJP: Adam Szymanowski: Czy komputer pożre książkę, Gazeta Wyborcza, 1996-02-24

    [...] XVII-wieczne pamiętniki Jana Chryzostoma Paska, odkryte w początkach XIX w., są polskim prawie rówieśnikiem słynnych dzienników Samuela Pepysa.

    źródło: NKJP: Maria Dąbrowska: Dzienniki 1, 2009

    Imię tego sędziwego drzewa - którego wiek jeszcze przed półwieczem szacowano na 1000 lat - również nawiązuje do epoki, w której rzekomo wyrosło. Nazwano go „Chrześcijaninem” na znak, że może być rówieśnikiem chrztu Polski (966 r).

    źródło: NKJP:PAWEŁ ZARZYŃSKI, ROBERT TOMUSIAK: Najsłynniejsze drzewa Polski Dąb „Chrześcijanin” z Januszkowie, Las Polski, 2009-04-16

    Pani Gertruda mieszka w domu, o którym można powiedzieć, że jest jej rówieśnikiem.

    źródło: NKJP: Michał Palica: Rodzina rybnickich krawców,Tygodnik Rybnicki, 2008-07-15

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. rówieśnik
    rówieśnicy
    ndepr
    rówieśniki
    depr
    D. rówieśnika
    rówieśników
    C. rówieśnikowi
    rówieśnikom
    B. rówieśnika
    rówieśników
    N. rówieśnikiem
    rówieśnikami
    Ms. rówieśniku
    rówieśnikach
    W. rówieśniku
    rówieśnicy
    ndepr
    rówieśniki
    depr
  • bez ograniczeń + rówieśnik +
    (CZEGO/KOGO)
  • Dotychczas przyjmowano, że jest to rzeczownik z przyrostkiem -ik od dawnego przymiotnika rówieśny ‘będący z kimś w jednym wieku, mający tyleż lat’ < psł. *orvesьnъ - z przyr. *-ьnъ od niepoświadczonego samodzielnie rzeczownika *orvo, *orvese (Bor).
    Poczynione ostatnio szczegółowe badania dotyczące zasięgu wyrazu wskazują raczej, że został on utworzony na gruncie wschodniosłowiańskim, skąd przeniknął do części gwar zachodniosłowiańskich, a późne poświadczenia sugerują jego ludowy charakter (Janczulewicz, Polonica).
    Por. równy.