-
2.
coś, co stanowi czyjś posiłek -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie -
- pokarm mięsny; gorący, zimny; ulubiony pokarm; sezonowe; świąteczne, tradycyjne, wielkanocne; słodkie; gotowane pokarmy
- koszyczki z pokarmami (do święcenia)
- porcja, resztki pokarmu; próbki pokarmów
- dodatek do pokarmów; wstrzemięźliwość od pokarmów (mięsnych)
- uczulenie na pokarmy
- przygotowywać, przyrządzać pokarmy
- święcenie pokarmów
- powstrzymywać się od pokarmów (mięsnych)
-
Sobotnie święcenie wielkanocnych pokarmów przed proszowickim kościołem jak zwykle połączone było ze zbiórką żywności dla osób najbiedniejszych.
źródło: NKJP: Długa kolejka potrzebujących, Dziennik Polski, 2003-04-22
Z tajnikami tradycji ludowej, sposobem przyrządzania niektórych pokarmów świątecznych, zapoznawali publiczność oraz program prowadzili pomysłodawcy „Koszyczka Wielkanocnego”.
źródło: NKJP: Jan Skupień: Tygodnik Podhalański, 1996
Początkowo, mniej więcej przez dwa tygodnie, choremu podaje się tylko czyste, klarowne płyny: niegazowaną wodę, soki, herbatę. Potem pokarmy płynne typu kleik, później dopiero papki, dieta miksowana.
źródło: NKJP: (DD): Ważyć 165 kilogramów, Dziennik Polski, 2006-07-06
Oprócz alkoholowych drinków zębom zagrażają również kwaśne lub słodkie pokarmy i napoje, soki, owoce, ketchup czy witamina C w tabletkach.
źródło: NKJP: (PAP): Dentyści ostrzegają: alkohol albo uzębienie, prasa, 2001
Służby sanitarne nie zlekceważyły informacji, pobrano próbki pokarmów i je zbadano.
źródło: NKJP: Dwoje przytrutych, Dziennik Polski, 2002-08-24
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pokarm
pokarmy
D. pokarmu
pokarmów
C. pokarmowi
pokarmom
B. pokarm
pokarmy
N. pokarmem
pokarmami
Ms. pokarmie
pokarmach
W. pokarmie
pokarmy
-
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego st.pol. pokarmić 'dać jeść'; zob. karmić