rujnować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wydawać na coś zbyt dużo pieniędzy, znacznie pogarszając swoją sytuację materialną

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

własność

hiperonimy:

biednieć
ubożeć

	Jak wrócę z Niemiec, kupię mieszkanie. [...] Rujnujemy się, wynajmując czyjąś dziurę. źródło: KWSJP: Marek Bukowski: Wysłannik szatana, 1999
	Postacie zaludniające Krzemieniec Paźniewskiego mają zróżnicowaną genealogię. Jest szlachta rujnująca się wyszukanym hobby, jest inteligencja, jest stan duchowny, jest kupiectwo, są osadnicy, są panowie oficerowie. źródło: KWSJP: Zbigniew Bieńkowski: Przyszłość… przeszłości, 1996
	Wyższe sfery towarzyskie, przywykłe do roztaczania okazałości i przepychu, rujnowały się na przyjęcia, nie tylko sute, ale wymyślne i kosztowne... źródło: KWSJP: Halina Mamok, Gabriela Kotkowska: Kuchnia i film, Kuchnia, 1999, nr 3
	Obecnie rujnuje się na swoją pannę sklepową, będącą jego kochanką. źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem: (Francja 1940-1944), 1957
	[...] gdy zakwitły pierwsze forsycje, a chłopcy rujnowali się na tulipany dla wybranek, przestano dziwić się czemukolwiek. źródło: KWSJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rujnowałem się +(e)m się rujnował	rujnowałam się +(e)m się rujnowała	rujnowałom się +(e)m się rujnowało	rujnowaliśmy się +(e)śmy się rujnowali	rujnowałyśmy się +(e)śmy się rujnowały
2 os.	rujnowałeś się +(e)ś się rujnował	rujnowałaś się +(e)ś się rujnowała	rujnowałoś się +(e)ś się rujnowało	rujnowaliście się +(e)ście się rujnowali	rujnowałyście się +(e)ście się rujnowały
3 os.	rujnował się	rujnowała się	rujnowało się	rujnowali się	rujnowały się

bezosobnik: rujnowano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się rujnował będę się rujnować	będę się rujnowała będę się rujnować	będę się rujnowało będę się rujnować	będziemy się rujnowali będziemy się rujnować	będziemy się rujnowały będziemy się rujnować
2 os.	będziesz się rujnował będziesz się rujnować	będziesz się rujnowała będziesz się rujnować	będziesz się rujnowało będziesz się rujnować	będziecie się rujnowali będziecie się rujnować	będziecie się rujnowały będziecie się rujnować
3 os.	będzie się rujnował będzie się rujnować	będzie się rujnowała będzie się rujnować	będzie się rujnowało będzie się rujnować	będą się rujnowali będą się rujnować	będą się rujnowały będą się rujnować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rujnujmy się
2 os.	rujnuj się	rujnujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rujnowałbym się bym się rujnował	rujnowałabym się bym się rujnowała	rujnowałobym się bym się rujnowało	rujnowalibyśmy się byśmy się rujnowali	rujnowałybyśmy się byśmy się rujnowały
2 os.	rujnowałbyś się byś się rujnował	rujnowałabyś się byś się rujnowała	rujnowałobyś się byś się rujnowało	rujnowalibyście się byście się rujnowali	rujnowałybyście się byście się rujnowały
3 os.	rujnowałby się by się rujnował	rujnowałaby się by się rujnowała	rujnowałoby się by się rujnowało	rujnowaliby się by się rujnowali	rujnowałyby się by się rujnowały

bezosobnik: rujnowano by się

bezokolicznik: rujnować się

imiesłów przysłówkowy współczesny: rujnując się

gerundium: rujnowanie się

imiesłów przymiotnikowy czynny: rujnujący się

odpowiednik aspektowy: zrujnować się

Rz_osobowy	+	rujnować się	+	(CZYM)
Rz_osobowy	+	rujnować się	+	(na KOGO/CO)

Od: ruina, rujnować.