zrujnować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

wydać na coś zbyt dużo pieniędzy, znacznie pogarszając swoją sytuację materialną

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

własność

hiperonimy:

zbiednieć
zubożeć

	Są gminy, które boją się, że przejmując służbę zdrowia, zrujnują się. źródło: NKJP: Agata Nowakowska: W sytej gminie zdrowy duch, Gazeta Wyborcza, 1992-09-23, nr 224
	Sam Antoine zrujnował się prowadzeniem niezależnego teatru i w 1906 r. objął dyrekcję półoficjalnego teatru Odeonu. źródło: NKJP: Internet
	Dał dzieciom wykształcenie, ale zrujnował się, dom był hipotecznie zadłużony, a sklep przejął dawny subiekt Strykowskich. źródło: NKJP: Józef Lewandowski: Archeologia niepamięci, Midrasz, nr 108
	Podobnie jak Merrill Lynch, a wcześniej Bear Stearns, bank zrujnował się na handlu derywatami kredytowymi, który załamał się wraz z krachem na amerykańskim rynku nieruchomości. źródło: NKJP: Lehman upadł, Merrill sprzedany, Polityka, 2008-09-20
	Jeśli uda się ta akcja na więzienie - pomyślała sobie po kobiecemu - pojadę do Hawru i zrujnuję się na najlepszą kosmetyczkę. źródło: KWSJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zrujnowałem się +(e)m się zrujnował	zrujnowałam się +(e)m się zrujnowała	zrujnowałom się +(e)m się zrujnowało	zrujnowaliśmy się +(e)śmy się zrujnowali	zrujnowałyśmy się +(e)śmy się zrujnowały
2 os.	zrujnowałeś się +(e)ś się zrujnował	zrujnowałaś się +(e)ś się zrujnowała	zrujnowałoś się +(e)ś się zrujnowało	zrujnowaliście się +(e)ście się zrujnowali	zrujnowałyście się +(e)ście się zrujnowały
3 os.	zrujnował się	zrujnowała się	zrujnowało się	zrujnowali się	zrujnowały się

bezosobnik: zrujnowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zrujnujmy się
2 os.	zrujnuj się	zrujnujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zrujnowałbym się bym się zrujnował	zrujnowałabym się bym się zrujnowała	zrujnowałobym się bym się zrujnowało	zrujnowalibyśmy się byśmy się zrujnowali	zrujnowałybyśmy się byśmy się zrujnowały
2 os.	zrujnowałbyś się byś się zrujnował	zrujnowałabyś się byś się zrujnowała	zrujnowałobyś się byś się zrujnowało	zrujnowalibyście się byście się zrujnowali	zrujnowałybyście się byście się zrujnowały
3 os.	zrujnowałby się by się zrujnował	zrujnowałaby się by się zrujnowała	zrujnowałoby się by się zrujnowało	zrujnowaliby się by się zrujnowali	zrujnowałyby się by się zrujnowały

bezosobnik: zrujnowano by się

bezokolicznik: zrujnować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zrujnowawszy się

gerundium: zrujnowanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: rujnować się

	+	zrujnować się	+	(CZYM)
	+	zrujnować się	+	(na KOGO/CO)

Od: rujnować