zmilczeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. powstrzymać się przed słowną reakcją na coś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

synonimy:

przemilczeć

	W trakcie schodzenia stromym i eksponowanym terenem [...] trzykrotnie proponował odwrót. Przewodnik trzykrotnie zmilczał tę propozycję. źródło: KWSJP: Marek Grocholski: Upadek górskich obyczajów?, Tygodnik Podhalański, 1997, nr 43
	Zmilczał nową zaczepkę. Może nadarzy się odpowiednia chwila, wtedy wygarnie, co mu leży na sercu. źródło: KWSJP: Władysław Dunarowski: Skazani na dożywocie, 1985
	Do tej pory zmilczał wszystko: odsunięcie od władzy, szkodliwe obmowy i posądzenia o chęć ucieczki. źródło: KWSJP: Zbigniew Góralski: Stanisław August w insurekcji kościuszkowskiej, 1988
	Rozsądek nakazywał jej zmilczeć te słowa albo obrócić w gniewny żart. źródło: KWSJP: Henryk Panas: Grzesznicy, 1966
	Poczerwieniał z gniewu, ale zmilczał - wiedział, że gdyby podjął spór [...], ośmieszyłby się. źródło: KWSJP: Maria Klimas-Błachutowa: Siedem krów tłustych, 1965

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmilczałem +(e)m zmilczał	zmilczałam +(e)m zmilczała	zmilczałom +(e)m zmilczało	zmilczeliśmy +(e)śmy zmilczeli	zmilczałyśmy +(e)śmy zmilczały
2 os.	zmilczałeś +(e)ś zmilczał	zmilczałaś +(e)ś zmilczała	zmilczałoś +(e)ś zmilczało	zmilczeliście +(e)ście zmilczeli	zmilczałyście +(e)ście zmilczały
3 os.	zmilczał	zmilczała	zmilczało	zmilczeli	zmilczały

bezosobnik: zmilczano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zmilczmy
2 os.	zmilcz	zmilczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmilczałbym bym zmilczał	zmilczałabym bym zmilczała	zmilczałobym bym zmilczało	zmilczelibyśmy byśmy zmilczeli	zmilczałybyśmy byśmy zmilczały
2 os.	zmilczałbyś byś zmilczał	zmilczałabyś byś zmilczała	zmilczałobyś byś zmilczało	zmilczelibyście byście zmilczeli	zmilczałybyście byście zmilczały
3 os.	zmilczałby by zmilczał	zmilczałaby by zmilczała	zmilczałoby by zmilczało	zmilczeliby by zmilczeli	zmilczałyby by zmilczały

bezosobnik: zmilczano by

bezokolicznik: zmilczeć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zmilczawszy

gerundium: zmilczenie

rodzaj gramatyczny: dk

Rz_osobowy

+

zmilczeć

+

CO

Zob. milczeć