Jak korzystać ze słownika?

wypaczyć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. sens

  • Definicja

    2.

    zniekształcić coś tak, że stało się nieprawidłowe lub fałszywe
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  skrzywić
    spaczyć
    wykrzywić
    zdeformować
    zniekształcić
  • Połączenia
    • wypaczyć historię; ideę, pojęcie, sens; obraz; wynik
  • Cytaty

    Jeżeli sędzia może wypaczyć wynik meczu, to zrobił to właśnie w środę w Bytomiu.

    źródło: NKJP: Tomasz Mucha: Krzyk niezgody, Trybuna Śląska, 2004-05-20

    Edukacja ekologiczna powinna być permanentna, a nie wybiórcza. I warto pamiętać, że łatwo jest wypaczyć ideę, nawet najpiękniejszą i bardzo potrzebną.

    źródło: NKJP: Urszula Giżyńska: Jak sprzątać to razem, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska”, 2007-09-20

    Deformacje wynikały w pewnym sensie z osaczenia, oblężenia trwającego wiele lat. One w gruncie rzeczy niesłychanie wypaczyły pierwotne koncepcje.

    źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1985
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wypaczę
    		 wypaczymy
    2 os. wypaczysz
    		 wypaczycie
    3 os. wypaczy
    		 wypaczą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wypaczyłem
    +(e)m wypaczył
    		 wypaczyłam
    +(e)m wypaczyła
    		 wypaczyłom
    +(e)m wypaczyło
    		 wypaczyliśmy
    +(e)śmy wypaczyli
    		 wypaczyłyśmy
    +(e)śmy wypaczyły
    2 os. wypaczyłeś
    +(e)ś wypaczył
    		 wypaczyłaś
    +(e)ś wypaczyła
    		 wypaczyłoś
    +(e)ś wypaczyło
    		 wypaczyliście
    +(e)ście wypaczyli
    		 wypaczyłyście
    +(e)ście wypaczyły
    3 os. wypaczył
    		 wypaczyła
    		 wypaczyło
    		 wypaczyli
    		 wypaczyły

    bezosobnik: wypaczono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wypaczmy
    2 os. wypacz
    		 wypaczcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wypaczyłbym
    bym wypaczył
    		 wypaczyłabym
    bym wypaczyła
    		 wypaczyłobym
    bym wypaczyło
    		 wypaczylibyśmy
    byśmy wypaczyli
    		 wypaczyłybyśmy
    byśmy wypaczyły
    2 os. wypaczyłbyś
    byś wypaczył
    		 wypaczyłabyś
    byś wypaczyła
    		 wypaczyłobyś
    byś wypaczyło
    		 wypaczylibyście
    byście wypaczyli
    		 wypaczyłybyście
    byście wypaczyły
    3 os. wypaczyłby
    by wypaczył
    		 wypaczyłaby
    by wypaczyła
    		 wypaczyłoby
    by wypaczyło
    		 wypaczyliby
    by wypaczyli
    		 wypaczyłyby
    by wypaczyły

    bezosobnik: wypaczono by

    bezokolicznik: wypaczyć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wypaczywszy

    gerundium: wypaczenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wypaczony

    odpowiedniki aspektowe: wypaczać , paczyć

  • Składnia
    bez ograniczeń + wypaczyć +
    CO
  • Pochodzenie

    Z przedrostkiem wy- od czasownika  paczyć , wyabstrahowanego wskutek fałszywego podziału z pierwotnego  o-paczyć  (od: psł. *opakъ 'odwrotny, odwrócony')