-
3.
talent do czegoś -
[instyŋkt] lub [ĩstyŋkt] lub [instynkt]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
- instynkt aktorski, dyplomatyczny, malarski, polityczny, teatralny
- mieć, posiadać instynkt
-
To był geniusz, człowiek o niezwykłym wprost instynkcie teatralnym, baletowym, muzycznym, plastycznym, organizacyjnym.
źródło: NKJP: Bogusław Kaczyński: Dzikie orchidee, 1983
Z czasem profesorowie literatury, archeologii czy historii nauczyli się reguł handlu i znakomicie łączyli sentyment do starej kultury z instynktem kupieckim - targowali się nie gorzej od straganiarzy sprzedających w przyległych uliczkach ciuchy i różnego rodzaju chińskie lekarstwa [...].
źródło: NKJP: Stanisław Głąbiński: Rok Płonącego Konia, 1976
Piłsudski cenił jego talenty wojskowe uważając jednocześnie, że Rydz-Śmigły pozbawiony jest instynktu politycznego.
źródło: NKJP: Andrzej Garlicki: IV Brygada, Polityka, 2005-11-26
W prawdziwych podróżach na trzech kontynentach okazało się, że ma instynkt topograficzny, prawie nieomylny, czego mi brakuje i bardzo często gubię się w miastach.
źródło: NKJP: Piotr Parandowski: Mitologia wspomnień, 2008
Najważniejsza jest moja córka Kasia, która ma zmysł krytyczny, potrzebę doskonałości, instynkt filmowy, no i jest wobec mnie bardzo wielkoduszna.
źródło: NKJP: Zdzisław Pietrasik: Umiem wywołać płacz, Polityka, 2006-12-02
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. instynkt
instynkty
D. instynktu
instynktów
C. instynktowi
instynktom
B. instynkt
instynkty
N. instynktem
instynktami
Ms. instynkcie
instynktach
W. instynkcie
instynkty
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ instynkt + JAKI -
łac. instinctus 'podnieta, popęd'