-
1.
taki, który nie żyje -
Używane często w znaczeniu rzeczownikowym 'umarły człowiek'.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
śmierć -
- umarły człowiek; umarła kobieta; umarłe dziecko, zwierzę
- żywy i umarły
-
Pierwszy, znany nam cud przywrócenia do życia człowieka umarłego spowodował niemałe poruszenie wśród Żydów.
źródło: NKJP: Jan Gać: Ziemia Święta. Kulturowy przewodnik śladami Jezusa, 2009
Tam w górze jest ten drewniany kościół z umarłą kobietą na katafalku.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Kronika wypadków miłosnych, 2006
[...] przyszedł czas książek, żeby osłonić mnie od lęku przed sobą i paskudztwem własnych myśli. [...] Dopóki ojciec zadżumionych nie przyniósł na rękach i nie położył przede mną wszystkich swych umarłych dzieci.
źródło: NKJP: Joanna Kulmowa: Topografia myślenia, 2001
Gdy umarli zmartwychwstaną, wtedy wszystkie góry i pagórki ziemi rozpłyną się w ogniu, niby wosk, i rozleją się rzeką lawy gorejącej, a wszyscy zmartwychwstali będą musieli przejść przez tę rzekę ognia.
źródło: NKJP: Andrzej Sarwa: Rzeczy ostateczne człowieka i świata : eschatologia Zaratusztrianizmu, 2005
[...] autor w pełni wykorzystuje wymyśloną przez siebie zasadę, że ciało umarłego, który znalazł się w Piekle, da się dowolnie kształtować.
źródło: NKJP: Anna Kańtoch: Wow i opad szczęki, Esensja, 2009-04-08
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. umarły
umarły
umarły
umarłe
umarła
D. umarłego
umarłego
umarłego
umarłego
umarłej
C. umarłemu
umarłemu
umarłemu
umarłemu
umarłej
B. umarłego
umarłego
umarły
umarłe
umarłą
N. umarłym
umarłym
umarłym
umarłym
umarłą
Ms. umarłym
umarłym
umarłym
umarłym
umarłej
W. umarły
umarły
umarły
umarłe
umarła
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. umarli
umarli
umarłe
umarłe
D. umarłych
umarłych
umarłych
umarłych
C. umarłym
umarłym
umarłym
umarłym
B. umarłych
umarłych
umarłych
umarłe
N. umarłymi
umarłymi
umarłymi
umarłymi
Ms. umarłych
umarłych
umarłych
umarłych
W. umarli
umarli
umarłe
umarłe
-
Imiesłów czasu przeszłego *u-mŕ̥lъ od przedrostkowego czasownika *u-merti; w st.pol. także u-merły;
zob. mrzeć.