zwierzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. powiedzieć o czymś w zaufaniu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	synonimy:	powierzyć zawierzyć
	hiperonimy:	wyznać

	Wiedział, że nie ma nikogo na świecie, komu by mógł choćby część prawdy zwierzyć. źródło: KWSJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Sława i chwała, 1962
	Poczuwszy, że jest wewnętrznie gotowa, nabrała tchu - i z góry uszczęśliwiona tym, że nareszcie zwierzy przyjaciółce swoją tajemnicę - podniosła oczy. źródło: KWSJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1961
	Lekarz musi wysłuchać wszystkiego, co w zaufaniu zwierzy mu pacjent. źródło: KWSJP: Aleksander Minkowski: Urlop na Tahiti, 1965
	Lękał się nie wiedząc, czy to sen, czy jawa, czekał, aż pochyli się znów, aby zwierzyć mu tajemnicę, przejmującą drżeniem. źródło: KWSJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
	Zapewnienie to nie sprawiło Andrzejowi przykrości, wywołało nawet pewne zadowolenie z ostatecznego ujawnienia w korpusie tajemnicy jego pochodzenia. Pod słowem honoru zwierzył ją koledze z wyższej klasy. źródło: KWSJP: Leopold Rybarski: Konterfekt z cieniem, 1985

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zwierzyłem +(e)m zwierzył	zwierzyłam +(e)m zwierzyła	zwierzyłom +(e)m zwierzyło	zwierzyliśmy +(e)śmy zwierzyli	zwierzyłyśmy +(e)śmy zwierzyły
2 os.	zwierzyłeś +(e)ś zwierzył	zwierzyłaś +(e)ś zwierzyła	zwierzyłoś +(e)ś zwierzyło	zwierzyliście +(e)ście zwierzyli	zwierzyłyście +(e)ście zwierzyły
3 os.	zwierzył	zwierzyła	zwierzyło	zwierzyli	zwierzyły

bezosobnik: zwierzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zwierzmy
2 os.	zwierz	zwierzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zwierzyłbym bym zwierzył	zwierzyłabym bym zwierzyła	zwierzyłobym bym zwierzyło	zwierzylibyśmy byśmy zwierzyli	zwierzyłybyśmy byśmy zwierzyły
2 os.	zwierzyłbyś byś zwierzył	zwierzyłabyś byś zwierzyła	zwierzyłobyś byś zwierzyło	zwierzylibyście byście zwierzyli	zwierzyłybyście byście zwierzyły
3 os.	zwierzyłby by zwierzył	zwierzyłaby by zwierzyła	zwierzyłoby by zwierzyło	zwierzyliby by zwierzyli	zwierzyłyby by zwierzyły

bezosobnik: zwierzono by

bezokolicznik: zwierzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zwierzywszy

gerundium: zwierzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zwierzony

odpowiednik aspektowy: zwierzać

Rz_osobowy

+

zwierzyć

+

KOMU + CO