-
1.
jeden z prętów łączących obręcz z jego centralną częścią -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Transport
transport lądowy -
- drewniana szprycha; szprycha rowerowa
- szprychy koła, roweru
- szprychy i piasta, szprychy i obręcz
- koło ze szprychami
- włożyć coś w szprychy
-
Pan Chrystek zajechał o jedenastej bryczką, której koła miały
drewniane szprychy i metalowe obręcze.źródło: NKJP: Kazimierz Orłoś: Niebieski szklarz, 1996
Nie brakło podręcznego kowadła, obręczy, szprych i kół zapaśnych.
źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953
Trzeba sprawdzić naciągnięcie szprych. Obręcz mogła się wygiąć przy uderzeniu a następnie wrócić sama do właściwego położenia.
źródło: NKJP: Zbigniew Zbyszewicz: Po upadku lub zderzeniu, Motor, 1975
Szliśmy wpatrzeni w piasek, osypujący się spomiędzy drewnianych szprych.
źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Diabeł na dzwonnicy, 1996
W chwili gdy miałem przeciąć główną aleję, wiodącą do bramy koszar, z klekotem rozeschniętych szprych wyskoczyła na mnie z ciemności autentyczna krakowska drynda.
źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szprycha
szprychy
D. szprychy
szprych
C. szprysze
szprychom
B. szprychę
szprychy
N. szprychą
szprychami
Ms. szprysze
szprychach
W. szprycho
szprychy
-
Prawdopodobnie derywat wsteczny od szpryszka < niem. Spriesschen (zdrobnienie od Spriesse), według modelu: decha ← deska.