skinąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

ruchem dłoni lub głowy dać komuś znak

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

skinąć dłonią, głową, ręką
skinąć na barmankę, na bufetową, na kelnera, na portiera, na taksówkę, na towarzysza, na żołnierzy; na powitanie, na pożegnanie, na znak zgody
skinąć z uznaniem, ze zrozumieniem
skinąć aprobująco, dyskretnie, potakująco, przytakująco, przyzwalająco, skwapliwie, zachęcająco, zdawkowo, znacząco

	Hanka w milczeniu skinęła głową. źródło: KWSJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: zdrada, 1991
	Rzuciła na mnie przelotne spojrzenie, skinęła mężowi ręką i odeszła. źródło: KWSJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
	Odwróciła się, skinęła na kelnera i przy okazji obejrzała sobie gadatliwego faceta. źródło: KWSJP: Eugeniusz Dębski: Aksamitny Anschluss, 2001
	Gerbert odszukał oczyma w tłumie Arona i skinął, by się zbliżył. źródło: KWSJP: Teodor Parnicki: Srebrne orły, 1945
	Nagle oświadczył, że ma pilną sprawę do załatwienia [...]. - Wrócę za pół godziny. Bardzo przepraszam. Skinęła głową, że rozumie, zaczeka. źródło: KWSJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	skinę	skiniemy
2 os.	skiniesz	skiniecie
3 os.	skinie	skiną

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skinąłem +(e)m skinął	skinęłam +(e)m skinęła	skinęłom +(e)m skinęło	skinęliśmy +(e)śmy skinęli	skinęłyśmy +(e)śmy skinęły
2 os.	skinąłeś +(e)ś skinął	skinęłaś +(e)ś skinęła	skinęłoś +(e)ś skinęło	skinęliście +(e)ście skinęli	skinęłyście +(e)ście skinęły
3 os.	skinął	skinęła	skinęło	skinęli	skinęły

bezosobnik: skinięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skińmy
2 os.	skiń	skińcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skinąłbym bym skinął	skinęłabym bym skinęła	skinęłobym bym skinęło	skinęlibyśmy byśmy skinęli	skinęłybyśmy byśmy skinęły
2 os.	skinąłbyś byś skinął	skinęłabyś byś skinęła	skinęłobyś byś skinęło	skinęlibyście byście skinęli	skinęłybyście byście skinęły
3 os.	skinąłby by skinął	skinęłaby by skinęła	skinęłoby by skinęło	skinęliby by skinęli	skinęłyby by skinęły

bezosobnik: skinięto by

bezokolicznik: skinąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skinąwszy

gerundium: skinięcie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	skinięcie	skinięcia
D.	skinięcia	skinięć
C.	skinięciu	skinięciom
B.	skinięcie	skinięcia
N.	skinięciem	skinięciami
Ms.	skinięciu	skinięciach
W.	skinięcie	skinięcia

Składnia

Rz_osobowy	+	skinąć	+	CZYM + (KOMU)
Rz_osobowy	+	skinąć	+	CZYM + (na KOGO)
Rz_osobowy	+	skinąć	+	(CZYM) + żeby ZDANIE \| że ZDANIE

Pochodzenie

Już w st.pol. skinąć ‘dać znak zgody ruchem powiek’ było uproszczoną postacią pierwotnego (z zachowaną grupą spółgłoskową -wn-) skiwnąć ‘dać znak gestem’.
Zob. kiwać.