urwać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

nagle się skończyć - osiągnąć koniec swojej rozciągłości

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

Dalej na zachodzie stały ląd nagle urwał się. Linia wybrzeża skręcała tam ostro ku południowi, a ocean tworzył tu głęboką zatokę.

źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Wyspa Robinsona, 1954

Wreszcie droga się urwie i naszym oczom znowu ukażą się bezkresne wody – Morza Czarnego.

źródło: NKJP: K. Jakubowski: Z Mickiewiczem na Krymie, Tygodnik Ciechanowski, 2005-02-11

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	urwałem się +(e)m się urwał	urwałam się +(e)m się urwała	urwałom się +(e)m się urwało	urwaliśmy się +(e)śmy się urwali	urwałyśmy się +(e)śmy się urwały
2 os.	urwałeś się +(e)ś się urwał	urwałaś się +(e)ś się urwała	urwałoś się +(e)ś się urwało	urwaliście się +(e)ście się urwali	urwałyście się +(e)ście się urwały
3 os.	urwał się	urwała się	urwało się	urwali się	urwały się

bezosobnik: urwano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		urwijmy się
2 os.	urwij się	urwijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	urwałbym się bym się urwał	urwałabym się bym się urwała	urwałobym się bym się urwało	urwalibyśmy się byśmy się urwali	urwałybyśmy się byśmy się urwały
2 os.	urwałbyś się byś się urwał	urwałabyś się byś się urwała	urwałobyś się byś się urwało	urwalibyście się byście się urwali	urwałybyście się byście się urwały
3 os.	urwałby się by się urwał	urwałaby się by się urwała	urwałoby się by się urwało	urwaliby się by się urwali	urwałyby się by się urwały

bezosobnik: urwano by się

bezokolicznik: urwać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: urwawszy się

gerundium: urwanie się

odpowiednik aspektowy: urywać się

Zob. rwać się