kler
-
ogół duchownych danego kraju lub wyznania
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem -
synonimy: duchowieństwo
-
- francuski, miejscowy, polski; ówczesny; niższy; reakcyjny kler; kler katolicki, muzułmański, prawosławny, szyicki; frankoński; diecezjalny kler
- kler i kościół; kler i lud
- część, większość; obyczaje, postawa, rola, stosunek, udział, władza, wpływ kleru
- kler popiera kogoś
-
Papież chce, by kler był mniej polityczny. Benedykt XVI przypomniał, że księża powinni być specjalistami w spotkaniu Boga z ludźmi, a nie ekspertami od gospodarki, przedsiębiorczości ani zwłaszcza polityki.
źródło: NKJP: (Kaz): Prasa zagraniczna o Benedykcie XVI, Super Express, 2006
Jak wiadomo, ostatnimi czasy kler katolicki Holandii, pod przewodem arcybiskupa Utrechtu, kardynała Alfrinka, wystąpił zdecydowanie z postulatem zniesienia celibatu wśród księży, spotykając się zresztą w tej mierze z równie zdecydowanym sprzeciwem Stolicy Apostolskiej.
źródło: NKJP: Teodor Krzysztof Toeplitz: Mój wybór: rzeczy mniejsze, 1998
Wiele osób uczęszcza do kościoła, mając jednocześnie krytyczny stosunek do niektórych przedstawicieli kleru, wobec niejasnego finansowania tej instytucji, jej upolitycznienia itd.
źródło: NKJP: Krystyna Chwedeńczuk: Zapomniane ideały, Wieści Podwarszawskie, 2004-10-10
W hierarchii szyickiego kleru najważniejszą rolę odgrywa ponaddwudziestoosobowa grupa wielkich ajatollahów, którzy zgodnie z szyicką tradycją cieszą się stosunkowo dużą niezależnością od duchowego przywódcy.
źródło: NKJP: Marek Kęskrawiec: Czwarty pożar Teheranu, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kler
klery
D. kleru
klerów
C. klerowi
klerom
B. kler
klery
N. klerem
klerami
Ms. klerze
klerach
W. klerze
klery
Inne uwagi
Zwykle lp
-
łac. kośc. clērus
z gr. klḗros 'drewienko do ciągnienia losów, los, udział, kapłani'