ściągnąć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ściągnąłem się +(e)m się ściągnął	ściągnęłam się +(e)m się ściągnęła	ściągnęłom się +(e)m się ściągnęło	ściągnęliśmy się +(e)śmy się ściągnęli	ściągnęłyśmy się +(e)śmy się ściągnęły
2 os.	ściągnąłeś się +(e)ś się ściągnął	ściągnęłaś się +(e)ś się ściągnęła	ściągnęłoś się +(e)ś się ściągnęło	ściągnęliście się +(e)ście się ściągnęli	ściągnęłyście się +(e)ście się ściągnęły
3 os.	ściągnął się	ściągnęła się	ściągnęło się	ściągnęli się	ściągnęły się

bezosobnik: ściągnięto się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ściągnijmy się
2 os.	ściągnij się	ściągnijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ściągnąłbym się bym się ściągnął	ściągnęłabym się bym się ściągnęła	ściągnęłobym się bym się ściągnęło	ściągnęlibyśmy się byśmy się ściągnęli	ściągnęłybyśmy się byśmy się ściągnęły
2 os.	ściągnąłbyś się byś się ściągnął	ściągnęłabyś się byś się ściągnęła	ściągnęłobyś się byś się ściągnęło	ściągnęlibyście się byście się ściągnęli	ściągnęłybyście się byście się ściągnęły
3 os.	ściągnąłby się by się ściągnął	ściągnęłaby się by się ściągnęła	ściągnęłoby się by się ściągnęło	ściągnęliby się by się ściągnęli	ściągnęłyby się by się ściągnęły

bezosobnik: ściągnięto by się

bezokolicznik: ściągnąć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: ściągnąwszy się

gerundium: ściągnięcie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: ściągać się

+

ściągnąć się

+

CZYM

Zob. ciągnąć