straszyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

zapowiadać komuś, że stanie mu się coś złego, jeśli się sprzeciwi lub nie zmieni postępowania

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

grozić

premier, prezydent; terrorysta straszy; związki zawodowe straszą
straszyć dziecko, dziennikarza, konkurencję, ofiarę, świadka
straszyć aresztowaniem, karą, mandatem, pobiciem, policją, procesem, prokuratorem, sądem, strajkiem, więzieniem, zamachem, zemstą; bronią, nożem, pistoletem
straszyć i szantażować, straszyć i szykanować

	Prezydent nie ma prawa straszyć, że rozwiąże parlament. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 31.07.1992
	Krzysztofie, nie strasz mnie milicją, nie rozmawiaj na mój temat z rodziną Wrońskich, daj mi żyć i zostać tutaj, dopóki nie wypełni się seans. źródło: KJ PWN: Stanisław Grochowiak: Seans, 1997
	Jeśli nie boisz się o siebie, to pomyśl o dziecku, któremu łatwo może przydarzyć się krzywda! - straszył przerażoną kobietę. źródło: NKJP: Wybuchowa narzeczona, Dziennik Polski, 2000-10-13
	Napastnik sterroryzował pracownika urzędu pocztowego, strasząc go drewnianą pałką. źródło: NKJP: Krótko, Dziennik Polski, 2002-11-20
	Osaczony i skrępowany więzami zakazów, strachu, godziny policyjnej, straszony potrząsanymi groźnie karabinami straciłem rozeznanie. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2002

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	straszyłem +(e)m straszył	straszyłam +(e)m straszyła	straszyłom +(e)m straszyło	straszyliśmy +(e)śmy straszyli	straszyłyśmy +(e)śmy straszyły
2 os.	straszyłeś +(e)ś straszył	straszyłaś +(e)ś straszyła	straszyłoś +(e)ś straszyło	straszyliście +(e)ście straszyli	straszyłyście +(e)ście straszyły
3 os.	straszył	straszyła	straszyło	straszyli	straszyły

bezosobnik: straszono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę straszył będę straszyć	będę straszyła będę straszyć	będę straszyło będę straszyć	będziemy straszyli będziemy straszyć	będziemy straszyły będziemy straszyć
2 os.	będziesz straszył będziesz straszyć	będziesz straszyła będziesz straszyć	będziesz straszyło będziesz straszyć	będziecie straszyli będziecie straszyć	będziecie straszyły będziecie straszyć
3 os.	będzie straszył będzie straszyć	będzie straszyła będzie straszyć	będzie straszyło będzie straszyć	będą straszyli będą straszyć	będą straszyły będą straszyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		straszmy
2 os.	strasz	straszcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	straszyłbym bym straszył	straszyłabym bym straszyła	straszyłobym bym straszyło	straszylibyśmy byśmy straszyli	straszyłybyśmy byśmy straszyły
2 os.	straszyłbyś byś straszył	straszyłabyś byś straszyła	straszyłobyś byś straszyło	straszylibyście byście straszyli	straszyłybyście byście straszyły
3 os.	straszyłby by straszył	straszyłaby by straszyła	straszyłoby by straszyło	straszyliby by straszyli	straszyłyby by straszyły

bezosobnik: straszono by

bezokolicznik: straszyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: strasząc

gerundium: straszenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: straszący

imiesłów przymiotnikowy bierny: straszony

psł. *strašiti 'wzbudzać strach, przerażać'

Od: psł. *strachъ (zob. strach ).