wystraszyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wywołać nagłe uczucie strachu lub zagrożenia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

przeląc
przelęknąć
przestraszyć

	Naciskałem na przyciski telefonu gorączkowo, jakby to coś, co wystraszyło mnie na żwirowni, docierało niewidzialną falą do granic Kurkowa. źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002
	Przeraźliwy dźwięk nie wystraszył dziewczyny. źródło: NKJP: W. Hagedorny: Śmierć na torach, Tygodnik Ciechanowski, 2002-06-27
	W oknach okolicznych domów pojawiły się światła, co wystraszyło bandytę, który rzucił się do ucieczki w pola. źródło: NKJP: (BK): Napad na taksówkarza, Dziennik Polski, 2002-03-15
	Wiem, że kiedy wybudzę małego z mocnego snu i włożę do wanienki, gotowy jest zapryskać w odwecie całą łazienkę i krzykiem wystraszyć cały dom. źródło: Internet
	Jazgot silników, wrzawa wystraszyły papugi i małpy. Skrzeczały piskliwie. źródło: KWSJP: Tadeusz Klimaszewski: Febra, 1967

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystraszyłem +(e)m wystraszył	wystraszyłam +(e)m wystraszyła	wystraszyłom +(e)m wystraszyło	wystraszyliśmy +(e)śmy wystraszyli	wystraszyłyśmy +(e)śmy wystraszyły
2 os.	wystraszyłeś +(e)ś wystraszył	wystraszyłaś +(e)ś wystraszyła	wystraszyłoś +(e)ś wystraszyło	wystraszyliście +(e)ście wystraszyli	wystraszyłyście +(e)ście wystraszyły
3 os.	wystraszył	wystraszyła	wystraszyło	wystraszyli	wystraszyły

bezosobnik: wystraszono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wystraszmy
2 os.	wystrasz	wystraszcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystraszyłbym bym wystraszył	wystraszyłabym bym wystraszyła	wystraszyłobym bym wystraszyło	wystraszylibyśmy byśmy wystraszyli	wystraszyłybyśmy byśmy wystraszyły
2 os.	wystraszyłbyś byś wystraszył	wystraszyłabyś byś wystraszyła	wystraszyłobyś byś wystraszyło	wystraszylibyście byście wystraszyli	wystraszyłybyście byście wystraszyły
3 os.	wystraszyłby by wystraszył	wystraszyłaby by wystraszyła	wystraszyłoby by wystraszyło	wystraszyliby by wystraszyli	wystraszyłyby by wystraszyły

bezosobnik: wystraszono by

bezokolicznik: wystraszyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wystraszywszy

gerundium: wystraszenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wystraszać

+

wystraszyć

+

KOGO/CO + (CZYM)

Zob. straszyć