schronić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

schować się gdzieś, by uniknąć czegoś nieprzyjemnego lub niebezpiecznego

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

hiperonimy:

schować się

schronić się do piwnicy, do szałasu
schronić się pod dach; pod dachem
schronić się przed burzą, przed mrozem, przed skwarem, przed wichurą; przed nalotem, przed ostrzałem, przed pościgiem, przed reżimem, przed rozjuszonym tłumem, przed wrogami, przed wymiarem sprawiedliwości, przed zarazą
schronić się u sąsiadów
schronić się w bezpiecznym miejscu, w górach, w namiocie, w szałasie
schronić się za drzwiami, za murami, za osłoną, za skarpą; za drzwi, za mury

	Przerażeni uciekli w popłochu w dół doliny i schronili się w szałasie starego górala. źródło: KWSJP: Zofia Stecka: Czarodziejskie drzewo na Polanie pod Wysoką, 1997
	W 1632 roku schronił się przed wrogami w Plymouth, trzy lata później biali wymusili na adwersarzach Massasoita zawarcie z nim pokoju. źródło: KWSJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994
	Kiedy ją znowu zobaczyłem, siedziała na środku izby, w Głęboczycy, u gospodarza, u któregośmy się schronili. źródło: KWSJP: Henryk Grynberg: Żydowska wojna, 1965
	Jednopiętrowy drewniak, do którego Szczuka schronił się przed ulewą w powrotnej drodze do hotelu, miał wąską i niską sień wychodzącą na podwórko. źródło: KWSJP: Jerzy Andrzejewski: Popiół i diament, 1948
	Wilno leżało w gruzach i zgliszczach, część ludności miejskiej uszła lub poległa, część schroniła się za wały i mury obronne trzech zamków wileńskich. źródło: KWSJP: Stefan M. Kuczyński: Litwin i Andegawenka, 1977

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	schroniłem się +(e)m się schronił	schroniłam się +(e)m się schroniła	schroniłom się +(e)m się schroniło	schroniliśmy się +(e)śmy się schronili	schroniłyśmy się +(e)śmy się schroniły
2 os.	schroniłeś się +(e)ś się schronił	schroniłaś się +(e)ś się schroniła	schroniłoś się +(e)ś się schroniło	schroniliście się +(e)ście się schronili	schroniłyście się +(e)ście się schroniły
3 os.	schronił się	schroniła się	schroniło się	schronili się	schroniły się

bezosobnik: schroniono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		schrońmy się
2 os.	schroń się	schrońcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	schroniłbym się bym się schronił	schroniłabym się bym się schroniła	schroniłobym się bym się schroniło	schronilibyśmy się byśmy się schronili	schroniłybyśmy się byśmy się schroniły
2 os.	schroniłbyś się byś się schronił	schroniłabyś się byś się schroniła	schroniłobyś się byś się schroniło	schronilibyście się byście się schronili	schroniłybyście się byście się schroniły
3 os.	schroniłby się by się schronił	schroniłaby się by się schroniła	schroniłoby się by się schroniło	schroniliby się by się schronili	schroniłyby się by się schroniły

bezosobnik: schroniono by się

bezokolicznik: schronić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: schroniwszy się

gerundium: schronienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: chronić się

Rz_żywotny

+

schronić się

+

(przed KIM/CZYM) + GDZIE

Zob. chronić (się)