nastraszyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

wzbudzić w kimś strach, przedstawiając mu jakieś zagrożenie, które może nastąpić w przyszłości

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	Ktoś ich nastraszył, że nasze środowisko trują wyziewy z kominów - skarży się wójt. źródło: NKJP: Irena Morawska, Gazeta Wyborcza, 1992-07-25
	Podczas śledztwa twierdzili, że nie mieli zamiaru niczego rabować, a jedynie chcieli nastraszyć kierowcę, gdyż nie mieli pieniędzy na zapłacenie kursu. źródło: NKJP: (pok): Oskarżeni o napad, Echo Dnia, 2004-07-07
	W krakowskim półświatku zaczęło się mówić o „wywózkach” do Lasku Wolskiego i wzajemnym kopaniu grobów. Wszystko po to, by nastraszyć kontrahentów i zmusić ich do zwrotu pieniędzy. źródło: NKJP: Monika Kwiatkowska: Jak gangster z gangsterem, Dziennik Polski, 1998-02-13
	Więźnia Oświęcimia bardzo trudno jest nastraszyć jakimiś represjami. A i represjonować niezbyt go władzom wypadało. źródło: NKJP: Jerzy Madeyski: Wizjoner, Dziennik Polski, 2002-03-15
	Otarł rękawem pot z czoła. Zmienił pozycję i pomyślał, że taki duch mógłby w nocy nastraszyć największego śmiałka. źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1996

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nastraszyłem +(e)m nastraszył	nastraszyłam +(e)m nastraszyła	nastraszyłom +(e)m nastraszyło	nastraszyliśmy +(e)śmy nastraszyli	nastraszyłyśmy +(e)śmy nastraszyły
2 os.	nastraszyłeś +(e)ś nastraszył	nastraszyłaś +(e)ś nastraszyła	nastraszyłoś +(e)ś nastraszyło	nastraszyliście +(e)ście nastraszyli	nastraszyłyście +(e)ście nastraszyły
3 os.	nastraszył	nastraszyła	nastraszyło	nastraszyli	nastraszyły

bezosobnik: nastraszono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nastraszmy
2 os.	nastrasz	nastraszcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nastraszyłbym bym nastraszył	nastraszyłabym bym nastraszyła	nastraszyłobym bym nastraszyło	nastraszylibyśmy byśmy nastraszyli	nastraszyłybyśmy byśmy nastraszyły
2 os.	nastraszyłbyś byś nastraszył	nastraszyłabyś byś nastraszyła	nastraszyłobyś byś nastraszyło	nastraszylibyście byście nastraszyli	nastraszyłybyście byście nastraszyły
3 os.	nastraszyłby by nastraszył	nastraszyłaby by nastraszyła	nastraszyłoby by nastraszyło	nastraszyliby by nastraszyli	nastraszyłyby by nastraszyły

bezosobnik: nastraszono by

bezokolicznik: nastraszyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nastraszywszy

gerundium: nastraszenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: nastraszony

tylko Rz osobowy	+	nastraszyć	+	KOGO + (CZYM)
tylko Rz osobowy	+	nastraszyć	+	KOGO + że + ZDANIE

Zob. straszyć