ktoś ani mru mru
-
ktoś nic nie mówi
-
Zapisywane też w postaciach: ani mru-mru , ani mru, mru .
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
Podczas przerw wszyscy staną na baczność i ani mru mru.
źródło: NKJP: Antoni Kroh: Starorzecza, 2010
Kobieta za ladą ani mru, mru...
źródło: NKJP: Barbara Kosmowska: Prowincja, 2002
- A ty co? - zapytał ktoś z boku. - Się rozumie, że ani mru-mru. - Nie powiedziałeś, że to my? - Ani słowa - powtórzył chłopiec z naciskiem.
źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962
A jeszcze przywoływały się poprzez ten śmiech mrugającymi oczyma do milczenia, wręcz nakazując jedna drugiej milczenie, tylko nic nie mów, i ty ani mru mru, pamiętaj.
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996
– Nawet jak boli to nie wspominam o tym, bo od razu wszyscy zaczynają się martwić. Także panowie, nic mnie nie boli, jestem zupełnie zdrowy i nikomu ani mru mru – żartował.
źródło: NKJP: Przemysław Franczak: Serce wszystko wytrzyma, Gazeta Krakowska, 2006-08-25
Wyjaśnia, że to największy przebój, najpopularniejsza piosenka wojennych lat Trzeciej Rzeszy. W NRD nie wolno o niej ani mru mru.
źródło: NKJP: Henryk Sekulski: Przebitka, 2001
-
typ frazy: fraza czasownikowa
we wszystkich formach ta sama postać
Zwykle tr. rozk. -
+ ktoś ani mru mru + (KOMU) + (o KIM/CZYM)