kosztować - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

stanowić powód, dla którego ktoś ponosi przykre konsekwencje czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

Ta chwila zawahania mogła go kosztować życie. Sękaty drąg zatoczył łuk i niewiele brakowało, a trafiłby w czaszkę Dorona.

źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003

Wymordowane są te „Pręgi”, reżyserka była bardzo uparta, zaciekła i ustalenie ostatecznej wersji kosztowało wiele nerwów.

źródło: NKJP: Ewa Winnicka: Wszystko od mojej matki, Polityka, 2004-10-09

Trasa nie była zbyt trudna, ale wymagała sporej koncentracji. Każdy błąd kosztował utratę wielu cennych sekund.

źródło: NKJP: Górą faworyci, Dziennik Polski, 2000-06-05

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kosztowałem +(e)m kosztował	kosztowałam +(e)m kosztowała	kosztowałom +(e)m kosztowało	kosztowaliśmy +(e)śmy kosztowali	kosztowałyśmy +(e)śmy kosztowały
2 os.	kosztowałeś +(e)ś kosztował	kosztowałaś +(e)ś kosztowała	kosztowałoś +(e)ś kosztowało	kosztowaliście +(e)ście kosztowali	kosztowałyście +(e)ście kosztowały
3 os.	kosztował	kosztowała	kosztowało	kosztowali	kosztowały

bezosobnik: kosztowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę kosztował będę kosztować	będę kosztowała będę kosztować	będę kosztowało będę kosztować	będziemy kosztowali będziemy kosztować	będziemy kosztowały będziemy kosztować
2 os.	będziesz kosztował będziesz kosztować	będziesz kosztowała będziesz kosztować	będziesz kosztowało będziesz kosztować	będziecie kosztowali będziecie kosztować	będziecie kosztowały będziecie kosztować
3 os.	będzie kosztował będzie kosztować	będzie kosztowała będzie kosztować	będzie kosztowało będzie kosztować	będą kosztowali będą kosztować	będą kosztowały będą kosztować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kosztujmy
2 os.	kosztuj	kosztujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kosztowałbym bym kosztował	kosztowałabym bym kosztowała	kosztowałobym bym kosztowało	kosztowalibyśmy byśmy kosztowali	kosztowałybyśmy byśmy kosztowały
2 os.	kosztowałbyś byś kosztował	kosztowałabyś byś kosztowała	kosztowałobyś byś kosztowało	kosztowalibyście byście kosztowali	kosztowałybyście byście kosztowały
3 os.	kosztowałby by kosztował	kosztowałaby by kosztowała	kosztowałoby by kosztowało	kosztowaliby by kosztowali	kosztowałyby by kosztowały

bezosobnik: kosztowano by

bezokolicznik: kosztować

imiesłów przysłówkowy współczesny: kosztując

gerundium: kosztowanie

imiesłów przymiotnikowy czynny: kosztujący

Rz_nieżywotny	+	kosztować	+	(KOGO/CO) + CO
Rz_nieżywotny	+	kosztować	+	(KOGO/CO) + JAK

śr.-w.-niem. kosten 'robić wydatki; być wartym, kosztować'