też mi - Wielki słownik języka polskiego PAN

to jest takie, że nadawca uważa, że nie powinno się tego tak nazywać, bo nie ma cech, jakich od obiektu tego typu oczekuje

wykładnik odrzucenia wyrażenia

(quasi)synonimy:

wielki mi

	Młoda, urodziwa i te oczy. Też mi wskazówka. Wszystkie takie są. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
	„Ciąża? Też mi kłopot... Nic łatwiejszego, jak pozbyć się kłopotu... ograniczającego moją wolność”... źródło: NKJP: Marian Pankowski: Ksiądz Helena. Wybór utworów dramatycznych, 1996
	Zakochał się we mnie, zakochał się we mnie ten zblazowany, zwariowany student... Bez pieniędzy, piszący wiersze, cytujący Byrona, Goethego, Mickiewicza i Słowackiego... Też mi amant! źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997
	Też mi chór, Charlie. Muzyka łamanych żeber. źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo. Komedia romantyczna, 2004

część mowy: modyfikator deklaratywności

podklasa: wypowiedzenia wykrzyknieniowego

też mi _ Rzecz., Zaimek _rzecz.
szyk: stały: antepozycja