-
1.
książk. liczba, która oddaje proporcję miedzy dwiema wielkościami -
KATEGORIE FIZYCZNE
Ilość, liczby i liczenie
ogólne określenia ilości -
- dodatni; niski, najwyższy, średni współczynnik; współczynnik charakteryzujący coś
- współczynnik strawności; dzietności, samobójstw, umieralności, zgonów; inteligencji; odziedziczalności; kosztów, wypłacalności; korelacji; odbicia, oporu, powiększenia, proporcjonalności, przenikania, tarcia, załamania; regresji; kompresji; prawdopodobieństwa; zmienności; skali
- wartość; wzrost współczynnika
- współczynnik określa coś; wyniósł/wynosi ileś
- obliczyć/obliczać, ustalić, uzyskać, wyliczyć, wyznaczyć; podać; stosować; zwiększyć współczynnik
-
Dwa i pół raza większy niż średnia w kraju jest współczynnik umieralności w podwarszawskich Łomiankach, jednej z najbogatszych gmin w Polsce.
źródło: NKJP: Inga Janikowska, Adam Wajrak: Gmina Łomianki zatruta arsenem, Gazeta Wyborcza, 1993-03-10
Są to powłoki nanokompozytowe charakteryzujące się ważnymi z punktu widzenia zastosowań cechami. Ich właściwością jest niski współczynnik tarcia, powłoki te nie wymagają smarowania, czyli są samosmarujące, są odporne na zużycie i zmęczenie w warunkach tarcia suchego.
źródło: NKJP: trollbarbatus: Powłoki zamiast smaru, Dlaczego?, 2009-12-28
Według przedstawicieli administracji, wymiana okien połączona z remontem stropodachów znacznie zmniejsza współczynniki uciekania ciepła z budynków.
źródło: NKJP: (MI): Chcą wymienić wszystkie okna, Gazeta Poznańska, 2002-02-01
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. współczynnik
współczynniki
D. współczynnika
współczynników
C. współczynnikowi
współczynnikom
B. współczynnik
współczynniki
N. współczynnikiem
współczynnikami
Ms. współczynniku
współczynnikach
W. współczynniku
współczynniki
-
+ współczynnik + CZEGO -
Złożenie: współ - 'wspólnie, razem' (od wyrażenia przyimkowego *vъz polъ 'z połową') + czynnik (zob.). Rodzimy odpowiednik m.in. ang. coefficient, hiszp. coeficiente.