Jak korzystać ze słownika?

korona

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. królewska

  • Definicja

    1.

    obręcz wykonana przeważnie ze złota, zdobiona drogimi kamieniami, noszona na głowie przez władców jako symbol władzy
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Funkcjonowanie państwa

    władza państwowa

  • Połączenia
    • carska, cesarska, królewska; diamentowa, srebrna, złota; prywatna; hełmowa, otwarta, zamknięta; podwójna, potrójna; wysadzana brylantami korona; korona homagialna, koronacyjna; piastowska
    • korona królowej, królów; Bolesława Śmiałego, Chrobrego, Kazimierza Wielkiego, św. Wacława...
    • korona na głowie, na skroniach
    • korona i berło, korona i miecz, korona i płaszcz (królewski); herb i korona, tiara i korona
    • w kształcie korony
  • Cytaty

    Największym szacunkiem otaczano w Polsce koronę używaną tylko przy koronacji.

    źródło: NKJP: Materialne odznaki koronacji, Dziennik Polski - Pejzaż, 2002-05-17

    W skarbcu koronnym oprócz korony koronacyjnej, zwanej uprzywilejowaną, przechowywano inne korony, w tym homagialną, królowej czy koronę prywatną, używaną przez władcę przy różnych ceremoniach.

    źródło: NKJP: Pierwszy inwentarz skarbca koronnego, Dziennik Polski - Pejzaż, 2002-04-26

    Święta Kunegunda, cesarzowa, wdowa, zakonnica. Była córką Zygfryda hrabiego Luksemburga. Poślubiła Henryka II księcia Bawarii, który później został wybrany na cesarza Niemiec. Wraz z mężem otrzymała koronę z rąk papieża Benedykta VIII.

    źródło: NKJP: Krystyna Janda: Małpa, 2004

    Cesarz spędził kolejne lata na emigracji we Francji i na Wybrzeżu Kości Słoniowej, korzystając z gigantycznego majątku, zbitego głównie na handlu diamentami (jego korona cesarska warta była 5 mln dolarów).

    źródło: NKJP: Umarł Bokassa, cesarz-ludojad, Gazeta Wyborcza, 1996-11-05

    Zatem od drugiej ćwierci XV stulecia aż po pierwszą połowę XVI wieku polscy królowie byli także wynoszeni na tron wielkoksiążęcy w Wilnie, a obrzęd ten nieco przypominał koronację w katedrze wawelskiej. W tej ostatniej wkładano na monarsze skronie koronę, zaś w katedrze wileńskiej mitrę książęcą.

    źródło: NKJP: Tron wielkoksiążęcy, Dziennik Polski - Pejzaż, 2003-11-07
  • Odmiana

    część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. korona
    		 korony
    D. korony
    		 koron
    C. koronie
    		 koronom
    B. koronę
    		 korony
    N. koroną
    		 koronami
    Ms. koronie
    		 koronach
    W. korono
    		 korony
  • Pochodzenie

    łac. corōna 'korona, wieniec'

    z gr. korṓnē 'zakrzywiony przedmiot; pierścień'