-
1.a
organizacja uformowana na wzór wojskowy, odpowiedzialna za utrzymanie porządku w państwie i bezpieczeństwa mieszkańców -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
policja i inne służby mundurowe -
- berlińska, francuska, polska, serbska, warszawska, włoska; federalna, miejska, państwowa, powiatowa; celna, drogowa, ekologiczna, kryminalna, obyczajowa, skarbowa; konna, wodna; tajna policja
- policja, straż i pogotowie
- oddział, patrol policji; agent, funkcjonariusz, komendant, komisarz, naczelnik, oficer, szef, urzędnik; akcja, atak, dozór, działalność, działanie, praca, śledztwo; eskorta, kordon; informator policji
- komenda, komisariat, posterunek policji
- praca, służba w policji
- trafić, wstąpić do policji; odejść z policji
-
Policja konna na Podkarpaciu powstała w 2000 roku, jako trzecia tego rodzaju formacja w kraju.
źródło: NKJP: Więcej konnych: Dziennik Polski, 2008-12-14
Praca w [...] policji stresuje go tak bardzo, że nie może wytrzymać bez codziennej wizyty w barze i paru głębszych, przez co popada w alkoholizm. Wyrwawszy się z trudem z nałogu, Dave odchodzi z policji i [...] zaczyna prowadzić żeglarską przystań.
źródło: NKJP: Małgorzata Sadowska: Więźniowie nieba, Gazeta Wyborcza, 1998-07-17
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. policja
policje
D. policji
policji
neut policyj
char C. policji
policjom
B. policję
policje
N. policją
policjami
Ms. policji
policjach
W. policjo
policje
Inne uwagi
Zwykle lp
-
fr. police
Dawne, szesnasto- i siedemnastowieczne pol. policyja w znaczeniu 'ustrój polityczny państwa, sposób rządzenia' od łac.kośc. polītīa z gr. polīteía. Nowe znaczenie 'straż pilnująca porządku publicznego' zaczęło się rozwijać we Francji w 2. poł. XVII w., odkąd fr. police stało się nazwą osobnego urzędu królewskiego (Bańk.).