-
1.c
ludzie, którzy pracują w policji - organizacji -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
policja i inne służby mundurowe -
- kontakt, współpraca z policją
- policja aresztowała, poszukuje, przesłuchała, śledzi, zatrzymała, złapała kogoś; interweniowała, przyjechała gdzieś; przechwyciła, skonfiskowała, zabezpieczyła, zarekwirowała coś; użyła broni
- oddać się/kogoś, wpaść w ręce policji
- powiedzieć o czymś policji
- poinformować, powiadomić, zawiadomić o czymś; sprowadzić, wezwać, zawołać policję
- zadzwonić po policję
- uciekać, ukrywać się przed policją; współpracować z policją
-
Pracownik stacji benzynowej przy ul. Piłsudskiego zawiadomił policję, że kierowca volkswagena transportera z niemieckimi numerami rejestracyjnymi zatankował 70 litrów paliwa i nie zapłacił za nie. Straty wyniosły 300 zł.
źródło: NKJP: (MIGA): Z policji, Dziennik Polski, 2005-09-09
Policja zarekwirowała wiele półproduktów służących do produkcji polskiej heroiny: susz makowy (był w turystycznych torbach), mokre makowiny, wywar z makowin
źródło: NKJP: Dla siebie i na wynos, Dziennik Polski, 1999-02-12
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. policja
policje
D. policji
policji
neut policyj
char C. policji
policjom
B. policję
policje
N. policją
policjami
Ms. policji
policjach
W. policjo
policje
-
fr. police
Dawne, szesnasto- i siedemnastowieczne pol. policyja w znaczeniu 'ustrój polityczny państwa, sposób rządzenia' od łac.kośc. polītīa z gr. polīteía. Nowe znaczenie 'straż pilnująca porządku publicznego' zaczęło się rozwijać we Francji w 2. poł. XVII w., odkąd fr. police stało się nazwą osobnego urzędu królewskiego (Bańk.).