kult - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

cześć religijna oddawana istotom nadprzyrodzonym, osobom, rzeczom lub zjawiskom przyrody

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

wierzenia i przesądy

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

sakramenty i obrzędy religijne

animistyczny, pogański, przedchrześcijański, starożytny; egipski, katolicki; dawny, nowy; lokalny, miejscowy, obcy; ludowy, pierwotny; święty, tajemniczy; ogromny, silny, wielki; osobliwy, szczególny; panujący, powszechny, żywy kult; kult religijny; Boży; chrześcijański, pogański; eucharystyczny, maryjny; publiczny; satanistyczny
kult Boga, Chrystusa, Dzieciątka Jezus, Jezusa Miłosiernego; Grobu Bożego, Męki Pańskiej, Miłosierdzia Bożego; biskupa - męczennika, Kingi, Marii Magdaleny, Maryi, Matki Bożej / Boskiej, męczenników; świętych, św. Anny, św. Mikołaja, św. Stanisława...; aniołów, przodków, zmarłych; papieża; bożka, Izydy; księżyca, słońca; płodności, roślin; relikwii; obrazów, wizerunków; szatana
kult i praktyki religijne, kult i rytuał; wiara i kult, wierzenia i kulty
obiekt, przedmiot kultu
kult dominuje gdzieś, istniał gdzieś, kwitł, obowiązuje gdzieś, odgrywa jakąś rolę, panuje gdzieś, powstał, rozwija się, szerzył się, trwa, zapanował gdzieś
dotyczący kultu
poświęcony kultowi
głosić, krzewić, oddawać, odrzucać, organizować, potępiać, przywrócić, rozwijać, sprawować, szerzyć, tworzyć, uprawiać, ustanowić, uznawać, wykonywać, wyznawać kult;
propagujący kult;
rozpowszechnienie kultu
otaczać kultem
na rzecz, na temat; w zakresie kultu

	Do świątyni wprowadzono przemocą kult Zeusa Olimpijskiego; pod grozą śmierci zakazano składania ofiar Jahwe, obchodzenia szabatu i obrzezania dzieci. źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963
	Tradycja odprawiania obrzędów w najdłuższą noc roku, związanych z kultem Słońca, sięga czasów pogańskich. źródło: NKJP: (GEG): Robot za wianek, Dziennik Polski - Kraków, 1998-06-22
	Na Wschodzie rozwija się w dalszym ciągu kult relikwii, kult świętych, szczególnego znaczenia zaczyna nabierać (od V w.) kult Matki Bożej. Znamiennym jego przejawem jest kult obrazu - ikony. źródło: NKJP: Daniel Olszewski: Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996
	Do słynącego cudami grobu misjonarza ciągnęły liczne rzesze wiernych, a szeroko rozwijający się kult męczennika podniósł znacznie rangę Kościoła polskiego. źródło: NKJP: Alicja Dybkowska, Jan Żaryn, Małgorzata Żaryn: Polskie dzieje od czasów najdawniejszych do współczesności, 1994
	Można codziennie przeznaczać wyznaczony czas na modlitwę, aby w ten sposób realizować nieustanny duchowy kult Boga, o którym mówi św. Paweł: „Zawsze się radujcie, nieustannie się módlcie [...]”. źródło: NKJP: Henryk Dziadosz SJ: Doświadczyć Boga:życie chrześcijańskie w Ćwiczeniach duchownych św. Ignacego Loyoli, 2000

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

	+	kult	+	(KOGO / CZEGO)
	+	kult	+	(JAKI)

internac.

ang. cult

fr. culte

niem. Kult

z łac. cultus 'uprawa, hodowla; dbałość; czczenie'