uryna
-
żółty, przezroczysty płyn, który ludzie i zwierzęta wydalają z organizmu
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
czynności i stany fizjologiczne
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych -
- ludzka, końska uryna
- kał i uryna, pot i uryna
- smród, zapach uryny
- oddać urynę; picie uryny
- cuchnąć, śmierdzieć uryną
-
Drugi mężczyzna zbliżył się do kratownicy, podciągnął złachmaniony kubrak, po czym próbował nas obsikać. Prawie mu się udało. Cuchnąca uryna rozlała się po kamiennej podłodze, opryskała mi buty, które potem długo czyściłem w śniegu.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Piołun i miód. Kroniki Drugiego Kręgu Księga III, 2003
Wejście do sanitariatów tak samo zabarykadowane. Nie dziwi więc, że w budynku czuć uryną. Najbliższe WC jest w hotelu i restauracji po drugiej stronie ruchliwej ulicy.
źródło: NKJP: Jan Falkowski: Śmierć dworca?, Gazeta Wrocławska, 2002-09-04
Podczas gdy urobilina odpowiada za żółty kolor uryny, to sterkobilina jest odpowiedzialna za typowy kolor kału.
źródło: NKJP: Internet
Są wreszcie tacy, dla których najważniejszy jest zapach. Wilgotna pleśń miasteczkowych podwórek, kocia, psia i ludzka uryna witająca przechodniów w ciemnych sklepionych sieniach starego Lublina czy Krakowa [...].
źródło: NKJP: Zdzisław Skrok: Wielkie Rozdroże: ćwiczenia terenowe z archeologii wyobraźni, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. uryna
uryny
D. uryny
uryn
C. urynie
urynom
B. urynę
uryny
N. uryną
urynami
Ms. urynie
urynach
W. uryno
uryny
Inne uwagi
Zwykle lp
-
łac. ūrīna
Na podstawie indeksu haseł.