obnażyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obnażyłem +(e)m obnażył	obnażyłam +(e)m obnażyła	obnażyłom +(e)m obnażyło	obnażyliśmy +(e)śmy obnażyli	obnażyłyśmy +(e)śmy obnażyły
2 os.	obnażyłeś +(e)ś obnażył	obnażyłaś +(e)ś obnażyła	obnażyłoś +(e)ś obnażyło	obnażyliście +(e)ście obnażyli	obnażyłyście +(e)ście obnażyły
3 os.	obnażył	obnażyła	obnażyło	obnażyli	obnażyły

bezosobnik: obnażono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obnażmy
2 os.	obnaż	obnażcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obnażyłbym bym obnażył	obnażyłabym bym obnażyła	obnażyłobym bym obnażyło	obnażylibyśmy byśmy obnażyli	obnażyłybyśmy byśmy obnażyły
2 os.	obnażyłbyś byś obnażył	obnażyłabyś byś obnażyła	obnażyłobyś byś obnażyło	obnażylibyście byście obnażyli	obnażyłybyście byście obnażyły
3 os.	obnażyłby by obnażył	obnażyłaby by obnażyła	obnażyłoby by obnażyło	obnażyliby by obnażyli	obnażyłyby by obnażyły

bezosobnik: obnażono by

bezokolicznik: obnażyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: obnażywszy

gerundium: obnażenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: obnażony

odpowiednik aspektowy: obnażać

Inne uwagi

Zwykle imb

Rz_żywotny

+

obnażyć

+

CO

Zob. nagi