po jakiemu
-
pot. wprowadza pytanie o język, w jakim zostało powiedziane lub napisane to, o czym jest mowa
-
może wprowadzać zdanie zależne
-
wykładnik pytania
-
– Po jakiemu?
– No po szwedzku, a po jakiemu!źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Przystupa, 2007
– A po jakiemu on się z tą Portoryczką dogada?
źródło: NKJP: Edward Redliński: Szczurojorczycy, 1997
Ciekawe, po jakiemu to, po żydowsku chyba.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
– Ja tam na mapie się nie znam. – Zamachała rękami. – A jak się dopytać, po jakiemu?
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Rosyjski kochanek, 1996
-
część mowy: zaimek pytajny
-
po jakiemu _
w Zd. pyt.szyk: zmienny: neutralna pozycja inicjalna